Liber,  Titulus, Caput

 1       1,      VI,  XXXIV | excommunicationis sententiae subiacere creditur manifeste, quod, quum perfidus
 2       1,      IX,  V     |             fieri de voluntate propria creditur, quod fere semper a malo
 3       1,     XIV,  X     |               quem status eiusdem loci creditur reformandus, nullum prorsus
 4       1,      XV,  I     |               quod credit, quia “corde creditur ad iustitiam, ore vero fit
 5       1,    XXIX,  XXXI  |                       CAP. XXXI.~ ~Non creditur quis delegatus, nisi delegationem
 6       2,     VII,  I     |          videtur, idcirco ad alios non creditur pertinere. Ut ergo dubietas
 7       2,       X,  II    |                duntaxat testimonio non creditur, quod ea ratione contingit,
 8       2,     XIX,  IV    |                         CAP. IV.~ ~Non creditur marito asserenti etiam cum
 9       2,     XIX,  X     |              communiter reputatur, non creditur postea alteri eorum iuranti
10       2,     XIX,  XI    |               superiorem punietur, nec creditur ei super processu, nisi
11       2,      XX,  XXVIII|                Unius iudicis verbo non creditur; scripturae vero eius per
12       2,      XX,  XXIX  |            super dilatoria inducto non creditur super principali, nec cogitur
13       2,      XX,  LI    |                         CAP. LI.~ ~Non creditur testi etiam religioso, qui
14       2,    XXIV,  XXVI  |           assertioni vel negationi vix creditur, idcirco prudenter adiunxit: “
15       2,  XXVIII,  LXIX  |            tamen dictus procurator, ut creditur, circumventus contra inhibitionem
16       3,     XLI,  VI    |            fidei, quoniam et aliud ibi creditur quam cernatur, et aliud
17       3,     XLI,  VI    |              species panis et vini, et creditur veritas carnis et sanguinis
18       3,     XLI,  VI    |         operatur. Sed nec inconveniens creditur aut absurdum, si aqua in
19       3,   XLIII,  III   |                is, qui baptizatus esse creditur, et non est, in episcopum
20       4,       I,  XXVIII|           matrimonium consensisse, non creditur marito probante contrarium;
21       4,    XVII,  XIII  |         promoveri. Ex quo verisimilius creditur et probabilius reputatur,
22       4,    XVII,  XIII  |             heredem, qui ei optatur et creditur in regni solis successurus;
23       5,       I,  XV    |             qui ibidem interiit, ab eo creditur interfectus. Ad hoc subiunxit
24       5,       I,  XXI   |          secreto; nec super principali creditur testi, qui iuratus dicit
25       5,      VI,  IX    |               Christi fidem habere non creditur, qui ad Christianorum baptismum
26       5,     XII,  XVIII |             Unde, pensatis omnibus, ei creditur expedire, ut cum humilitate