Liber, Titulus, Caput
1 1, III, V | ecclesiae affluentissima caritate diligimus, et honoris et
2 1, VI, LI | monasterii, Cluniacensi et de Caritate prioribus duntaxat exceptis,
3 1, IX, VII | curetis de cetero fraterna caritate tractare. Alioquin noveritis,
4 1, XI, VIII | denegare nolentes quod a nobis caritate suggerente postulare videris,
5 1, XX, II | qui personam tuam sincera caritate diligimus, et libenter,
6 1, XXIX, XXX | sincera complectimur in Domino caritate, sollicitudinem ad tempus
7 1, XXXI, XVI | rationabilis causa exstiterit, cum caritate postulandum, sicut ab aliis
8 2, I, III | religiosos maiori debes caritate diligere, et in iustitiis
9 2, XXIII, VIII | erga filios suos paterna caritate decenter esse sollicitos,
10 2, XXIII, XIV | et quosdam Burgenses de Caritate, quos idem episcopus de
11 2, XXIV, XVIII| principes Christianos sinceriori caritate diligimus, tanto serenitati
12 2, XXVIII, XVII | tuam abundantiori diligimus caritate. Quoniam igitur nos consulere
13 3, V, XVII | pertinent, fraterna eum caritate tractantes. Praeterea ipsis
14 3, V, XIX | sincera diligamus in Domino caritate, ipsiusque velimus honori
15 3, V, XXII | in fratrem, et fraterna caritate tractarent. Quumque precibus
16 3, XXIV, I | nutriantur et sentiamus quod de caritate vestra praesumimus. Augete
17 3, XXX, VI | pura in Domino et ferventi caritate diligimus, et cuius commodis
18 3, XXXI, XVIII| arctiorem aut laxiorem ex caritate, an ex temeritate transire:
19 3, XXXIX, VI | rationabilis causa exstiterit, cum caritate moderatum ab eis valeant
20 3, XLII, III | nisi per caritatem et in caritate crimina dimittantur, parvulis,
21 4, IV, III | personam tuam habemus, et caritate cogimur fraterna, quid sentiamus
22 5, III, IX | corpore †omnia debeant ex caritate tractari, et quod gratis
23 5, III, XLIII| pravitate prorsus abolita, caritate gratuita conferantur; quae
24 5, XXII, I | perscrutari, ne forte non ex caritate, sed ex praemio eorum sit
25 5, XXXI, I | benigna ac fraterna debeatis caritate fovere, mandamus, quatenus
|