|    Liber,  Titulus, Caput1       1,     III,  V    |           ecclesiae affluentissima caritate diligimus, et honoris et
 2       1,      VI,  LI   |      monasterii, Cluniacensi et de Caritate prioribus duntaxat exceptis,
 3       1,      IX,  VII  |         curetis de cetero fraterna caritate tractare. Alioquin noveritis,
 4       1,      XI,  VIII |     denegare nolentes quod a nobis caritate suggerente postulare videris,
 5       1,      XX,  II   |          qui personam tuam sincera caritate diligimus, et libenter,
 6       1,    XXIX,  XXX  |     sincera complectimur in Domino caritate, sollicitudinem ad tempus
 7       1,    XXXI,  XVI  | rationabilis causa exstiterit, cum caritate postulandum, sicut ab aliis
 8       2,       I,  III  |            religiosos maiori debes caritate diligere, et in iustitiis
 9       2,   XXIII,  VIII |           erga filios suos paterna caritate decenter esse sollicitos,
10       2,   XXIII,  XIV  |            et quosdam Burgenses de Caritate, quos idem episcopus de
11       2,    XXIV,  XVIII|   principes Christianos sinceriori caritate diligimus, tanto serenitati
12       2,  XXVIII,  XVII |        tuam abundantiori diligimus caritate. Quoniam igitur nos consulere
13       3,       V,  XVII |            pertinent, fraterna eum caritate tractantes. Praeterea ipsis
14       3,       V,  XIX  |        sincera diligamus in Domino caritate, ipsiusque velimus honori
15       3,       V,  XXII |            in fratrem, et fraterna caritate tractarent. Quumque precibus
16       3,    XXIV,  I    |    nutriantur et sentiamus quod de caritate vestra praesumimus. Augete
17       3,     XXX,  VI   |         pura in Domino et ferventi caritate diligimus, et cuius commodis
18       3,    XXXI,  XVIII|          arctiorem aut laxiorem ex caritate, an ex temeritate transire:
19       3,   XXXIX,  VI   | rationabilis causa exstiterit, cum caritate moderatum ab eis valeant
20       3,    XLII,  III  |           nisi per caritatem et in caritate crimina dimittantur, parvulis,
21       4,      IV,  III  |          personam tuam habemus, et caritate cogimur fraterna, quid sentiamus
22       5,     III,  IX   |          corpore †omnia debeant ex caritate tractari, et quod gratis
23       5,     III,  XLIII|         pravitate prorsus abolita, caritate gratuita conferantur; quae
24       5,    XXII,  I    |       perscrutari, ne forte non ex caritate, sed ex praemio eorum sit
25       5,    XXXI,  I    |       benigna ac fraterna debeatis caritate fovere, mandamus, quatenus
 
 |