Liber,  Titulus, Caput

 1       1,     III,  VI   |     vestrorum possitis quorumlibet temeritate vexari, auctoritate apostolica
 2       1,     III,  XXII | nihilominus vel rebelles, ut a sua temeritate desisterent, per censuram
 3       1,      IV,  II   |      hactenus approbatae retinuit, temeritate qualibet infirmentur, Discretioni
 4       1,      IV,  IV   |             ne talia de cetero sua temeritate praesumant, quae licet non
 5       1,      IV,  IV   |          ea conferre non licet, ex temeritate, quae lege damnatur, non
 6       1,      IV,  VII  |        ecclesiae speciale, propria temeritate migrasse, licentia illud
 7       1,      VI,  XXXIV|          quam contra ipsum propria temeritate venire, praesertim illo
 8       1,      VI,  XXXVI|        famae, non tamen sine multa temeritate praesumptam, quum de priori
 9       1,     VII,  IV   |    auctoritate nostra, sed propria temeritate transivit, †et administrationi
10       2,    XIII,  XII  |          et quod idem magister sua temeritate possessionem praeter conscientiam
11       2,    XIII,  XIII |           restitui, quae ab eo sua temeritate divertit, †quemadmodum allegabat.
12       2,    XIII,  XIII |       iudicio ecclesiae sua tantum temeritate recessit a viro, ad restitutionem
13       2,     XIX,  VIII |         bonis praedicti M. propria temeritate invaserant, condemnavit.
14       2,     XIX,  IX   |         aliqua in praedictis locis temeritate propria occupasse, ac processu
15       3,      IV,  IX   |     Qualiter archiepiscopus vester temeritate propria recessit ab ecclesia
16       3,    XXXI,  XVIII|       fuisse concessum, ne quis ex temeritate vel levitate in iacturam
17       3,    XXXI,  XVIII|        laxiorem ex caritate, an ex temeritate transire: superioris est
18       3, XXXVIII,  IX   |          idem W. in ea, qua et W., temeritate persistens, iam dictum R.
19       4,    XVII,  XIII |          tuam a te, sicut dicitur, temeritate propria separasti. Ipse
20       5,      VI,  II   |        imputet, qui ius colonarium temeritate sua, et ius dominii sibi
21       5,     VII,  VII  |          sit homo, †mirum est, qua temeritate quisquam audet dicere, quod
22       5,    XXVI,  I    |           nostri protulit, ipsum a temeritate sua per suspensionem officii
23       5,    XXXI,  XVIII|         interdicti non sunt veriti temeritate propria violare, ac recipere
24       5,   XXXIX,  XIII |           manus in clericos aliqua temeritate iniiciunt, nec eis suppetunt