Liber, Titulus, Caput
1 1, VI, XXI | subdiacono saepedictis, secum sigillum ignorantibus eis detulerunt,
2 2, XIX, V | adulterinum vel furtivum esse sigillum. Quumque, volens falsitatem
3 2, XX, XXXVI | episcopus suum distulit sigillum apponere pro eo, quod monachi
4 2, XXII, II | inscripti decesserint, nisi sigillum habeat authenticum, vel
5 2, XXII, II | publica, aut authenticum sigillum habuerint, per quod possint
6 2, XXII, VI | manu non confectum, habens sigillum, cuius literae non sunt
7 2, XXII, VI | fuisset. Tertio, quia falsum sigillum vitiose videbatur appositum,
8 2, XXII, VI | imperatoris videbatur fuisse sigillum, quia in una medietate Caesaris
9 2, XXII, VI | proprio, quod exprimebat sigillum, deletae fuerant duae literae,
10 2, XXII, VI | publica manu confectum, nec sigillum habebat authenticum, eo,
11 2, XXII, VI | poterat comprobari fuisse sigillum Henrici, quam Lodovici.
12 2, XXVIII, XLVIII| quarum sigillo continebatur sigillum capituli ad citationes tantum,
13 2, XXVIII, XLVIII| citationes tantum, quum aliud sigillum capitulum illud noscatur
14 3, XII, UN | publice tradidisti se vidente sigillum, mandans ei, ut cancellarii
15 3, XII, UN | officium, (nam nec ipsum sigillum substituto Pontifice variatur,)
16 3, XL, I | altari vel lapide, continente sigillum, reconsecrabitur altare,
17 3, XL, I | solummodo supra positus, qui sigillum continet, confractus, aut
18 5, I, XV | qua filios generavit; quod sigillum adulterinum confaxit; quod
19 5, XX, III | III.~ ~Clericus, falsans sigillum principis, deponitur. Item
20 5, XX, III | clericos, qui falsaverant sigillum carissimi in Christo filii
21 5, XXXI, XIV | consueverint proprium habere sigillum, nec sint unum corpus ita,
22 5, XXXI, XIV | ipsorum caput est et patrona, sigillum habere contendunt †in ipsius
23 5, XXXI, XIV | praesumant vel de novo fabricare sigillum, vel uti eo, si forte noviter
|