Liber,  Titulus, Caput

 1       1,      II,  III  |           sacerdotio necesse est ut legis translatio fiat.” Quia enim
 2       1,       V,  I    |        possemus, quum iuxta divinae legis edictum non liceat vestem
 3       1,      VI,  XX   |        videntur auctoritate divinae legis inniti, qua dicitur: “Ego
 4       1,      VI,  XXIII|           non possent, quia frustra legis auxilium invocat qui committit
 5       1,      XV,  I    |         calix, non solum ex mandato legis divinae, verum etiam exemplo
 6       1,   XXIII,  IX   |          puniri, quum iuxta divinae legis oraculum sacerdos, si unctus
 7       2,     VII,  I    |        utriusque divinae et humanae legis intentione servata, decernimus
 8       2,    XXVI,  V    | quadragenali praescriptioni vigorem legis imposuit. Nobis autem tam
 9       2,  XXVIII,  XLVII|            quum in tali articulo de legis beneficio annum habeat,
10       3,     XXI,  VII  |                Si is, qui sub pacto legis commissoriae pignoravit
11       3,     XXI,  VII  |       persoluta. Quum igitur pactum legis commissoriae sit in pignoribus
12       3,    XXVI,  II   |            monasterii fiant, aperta legis definitione decretum est.]
13       3,    XXVI,  XVIII|             institutionis beneficio legis Falcidiae, in restitutione
14       3,     XLI,  X    |        fecerit, quam transgressorem legis Mosaicae, qui mortis sententia
15       3,   XLVII,  UN   |   respondemus, quod, postquam umbra legis evanuit, et illuxit veritas
16       3,    XLIX,  IV   |            sub Pharaone fuerit, qui legis divinae notitiam non habebat.
17       3,    XLIX,  X    |             quis debeat, et frustra legis auxilium invocet qui committit
18       4,       I,  I    |            transgressor evangelicae legis subiiciatur poenitentiae,
19       4,     XIV,  IV   |          conversionem suam secundum legis veteris instituta vel traditiones
20       4,   XVIII,  III  |            tam divinae quam humanae legis auctoritas proclamat. Quia
21       5,     XVI,  II   |              nos tamen, aliquatenus legis duritiem mollientes, hoc
22       5,     XIX,  XIV  |               Quia [igitur] frustra legis auxilium invocat qui committit
23       5,   XXXIX,  XLV  |      abutitur potestate, ac frustra legis auxilium invocat qui comittit