|    Liber,  Titulus, Caput1       1,      II,  IX    |         communi mensae, quae minus sufficiens fuerat, communiter deputaverunt,
 2       1,     III,  XXVII |     habenti perpetuam vicariam vel sufficiens patrimonium, nec valent
 3       1,      VI,  XIX   |            honestas, et literatura sufficiens, licet de honestate morum,
 4       1,      VI,  XXIII |       probare, quum non procurator sufficiens, sed simplex ad nos contra
 5       1,      IX,  XIII  |            ullus compareret pro eo sufficiens responsalis, tandem quidam
 6       1,      IX,  XIII  |            tractandum causam minus sufficiens crederetur, auditori praedicto,
 7       2,    XIII,  XIII  |      mulieri trepidanti non possit sufficiens securitas provideri, non
 8       2,      XX,  XXIX  | dubitatione cogendi, nisi forsitan sufficiens productio testium super
 9       2,  XXVIII,  XXV   |         vel consanguineis defuncti sufficiens cautio detur, corpus eius
10       2,  XXVIII,  XLVIII|    procuratorem actoris non habere sufficiens mandatum, vel se prius conventum
11       3,       V,  VI    |      illorum provisione, qui aliud sufficiens beneficium habere noscuntur.
12       3,       V,  XII   |        ipsis a monachis honesta et sufficiens sustentatio fuerit assignata.~ ~
13       3,       V,  XXIII |            Non beneficiatus habens sufficiens patrimonium, ad sacros legitime
14       3,       V,  XXVII |       clericum, si non alibi habet sufficiens beneficium ecclesiasticum,
15       3,       V,  XXX   |           portio presbyteris ipsis sufficiens assignetur. Qui vero parochialem
16       4,      II,  XIII  |        requirendi. Quodsi et aetas sufficiens exstitisset, et consanguineorum
17       5,       I,  XXII  |            nobis de talibus fuerit sufficiens in tali negotio facta fides,
18       5,     VII,  XI    |           de vobis sumi non posset sufficiens sive digna. Vos enim nec
19       5,      XL,  XXIII |      sententia relaxetur, si prius sufficiens standi iuri cautio tribuatur;
20       5,      XL,  XXIII |    relaxetur sententia, nisi prius sufficiens praestetur emenda. Si vero
21       5,      XL,  XXIV  |          relaxaretur sententia, si sufficiens standi iuri cautio praeberetur,
22       5,      XL,  XXIV  |  relaxaretur sententia, nisi prius sufficiens exhiberetur emenda, et si
 
 |