Liber, Titulus, Caput
1 1, II, X | contradictum, quod partes non nisi metu poenae constringit, quae
2 1, IX, V | probabilem, id est, non vi, nec metu, nec oppressione, nec interventu
3 1, IX, VI | fecerat tenebatur. Insuper metu fuerat ad renunciationem
4 1, XI, XV | supradictum archiepiscopum tam metu mortis ipsius W., quam propter
5 1, XXXI, XIII | veritate castiget, quod metu poenae talia de cetero non
6 1, XL, II | ecclesiam. Unde, quia quae metu et vi fiunt de iure debent
7 1, XL, IV | possedisset, gravissimo tandem metu regis, quod eam resignaret
8 1, XL, V | excludit, quum pro nullo metu debeat quis mortale peccatum
9 2, XIII, III | quod praefatus P. nullo metu vel vi coactus, sed spontanee
10 2, XXIV, VIII | aliquis quemquam gravissimo metu sub religione iuramenti
11 2, XXVII, XX | monasterium detinente, a quo regio metu compulsus secessit ad tempus,
12 3, XXXII, XVII | licentia profitendi ab ea metu extorta.~ ~Idem.~ ~Accedens
13 3, XXXIX, XIX | respondisse. Sed et super metu, per quem praenominatae
14 4, I, XIII | apertus, quod matrimonium metu contractum esset ipso iure
15 4, I, XV | alioquin secundae, nisi metu coactus, qui posset in virum
16 4, I, XXVIII| veraciter consensisse, sed metu illato compulsas verba protulisse
17 4, I, XXVIII| deneganda; sed de illato metu est cum diligentia inquirendum;
18 4, VI, VII | asserat et coactam, non tam metu regio quam parentum. Post
19 4, XIX, V | violentiam sibi illatam, metu etiam mediante duxisset.
20 5, XXXII, II | praemisimus, tanquam regio metu violenter extortam, partem
21 5, XXXII, II | archiepiscopum circa monachos vi vel metu acta fuerant, auctoritate
22 5, XL, X | servus. Nam saepe servus metu dominantis testimonium supprimit
|