Liber,  Titulus, Caput

 1       1,      VI,  XXXII|        canonice provideri, quum vere omnes canonici Morinenses
 2       1,    XXIX,  XXXIV|    agebat et contrahebat, ac si vere capellae dominus exstitisset,
 3       2,   XXIII,  XIV  |     facienda per eundem W., qui vere poenitens et catholicus
 4       2,   XXIII,  XIV  |         eo tempore, quo tanquam vere poenitens ab haeresi revertebatur
 5       2,   XXIII,  XIV  |         an in luce, utrumve sit vere poenitens, an ficte conversus.
 6       2,   XXVII,  XII  |         concludebat, quod, etsi vere suspensus esset episcopus
 7       2,  XXVIII,  LI   |        possessio, non potuerunt vere possessores haberi, quum
 8       3,       V,  XVI  |         hereditatem in ipso, ut vere possint psallere cum Propheta,
 9       3,    XXXI,  XVI  |      observantiam regularem, et vere monachus est censendus,
10       3,    XXXI,  XVIII|  postulandam, ut non ficte, sed vere ad frugem melioris vitae
11       3,     XLI,  VI   |         fuit exemplum: ergo nec vere mortuus fuit Christus, nec
12       3,     XLI,  VI   |      mortuus fuit Christus, nec vere a mortuis resurrexit. Sed
13       3,     XLI,  VI   | Propheta de ipso testetur, quod vere languores nostros ipse tulit,
14       4,      XX,  V    |     quod legitur de ipso possit vere referri: “Non fuit qui ditaverit
15       5,     VII,  XI   |     dogmatibus deformati. Unde, vere in vobis verbum propheticum
16       5, XXXVIII,  V    |               CAP. V.~ ~Non est vere poenitens qui peccandi animum
17       5, XXXVIII,  XI   |   negamus, viaticum etiam, quod vere poenitentibus exhibetur,
18       5,   XXXIX,  VI   |     mittendi, quum is committat vere, cuius auctoritate vel mandato
19       5,   XXXIX,  XXXIV|   universis Crucesignatis.~ ~Si vere †vos poenitet de commisso,