Liber, Titulus, Caput
1 1, II, IX | facultates, quod pluribus possent sufficere competenter,” et quum iidem
2 1, XVII, XI | quarum una possit sibi sufficere, ipsum una, quam maluerit,
3 1, XXXI, XVI | dandam procurationem minime sufficere proponebat, petens, ut iure
4 2, XXII, VI | instruendam non videbatur sufficere, quia nec erat publica manu
5 2, XXVII, XII | denegandam praeposito audientiam sufficere posse dicebat, quod tam
6 2, XXVII, XXII | contra praemissas citationes sufficere potuit, quod inquisitionis
7 3, X, VII | sine cleri consensu minus sufficere auctoritate Leonis Papae,
8 3, XIII, XI | fructus percepti hactenus sufficere debeant pro labore, praefatum
9 3, XXXIX, XVI | illis, quae consueverunt sufficere, sint contenti nisi forte
10 4, IX, III | tua consulere voluit, te sufficere arbitremur, quia tamen ad
11 4, XVIII, VI | comprehensionem talium eius aetas sufficere non valebat, seu alia causa
12 5, V, IV | sed etiam in aliis, quarum sufficere poterunt facultates, constituatur
13 5, V, IV | civitatis sive dioecesis, quae sufficere valeat, faciat provideri.~ ~
14 5, XIX, V | perceptas usuras proprias non sufficere facultates. Alii vero promittunt, [
15 5, XXXI, I | ecclesias, quarum unam [sibi] sufficere videbitis, permittatis illos
16 5, XXXIV, VIII | purgationem, quam praestitit, sufficere non putantes, fraternitati
17 5, XL, XXIII | vero dubia est offensa, sufficere credimus ad relaxandam eandem,
18 5, XL, XXIV | si forsitan esset dubia, sufficere reputantes ad relaxandum
19 5, XL, XXVIII| dicitur effluxisse, quod tibi sufficere posset ad verae possessionis
|