Liber, Titulus, Caput
1 1, VI, LII | Bisuntinensis.~ ~Quum in veteri lege (Et infra:) Porro iam
2 1, XV, I | nomine Domini.” §. 5. Unde in veteri testamento non solum ungebatur
3 1, XV, I | figurat tam in novo quam in veteri testamento, unde non iudaizat
4 1, XXIX, XXXIV| excedere, tam super novo quam veteri populo sententiam protulerunt,
5 1, XXIX, XXXIV| eos non potuissent nisi de veteri iudicare. Postmodum vero
6 1, XXXIII, VI | quicquid olim fuerit in veteri testamento, nunc aliud est
7 2, XV, II | abbatem S. Catharinae et I. de Veteri Ponte archidiaconum Rothomagensem
8 2, XXII, X | capitulum, pendebat tamen ex veteri, qui iurati deposuerunt,
9 2, XXIV, XXVI | iurasset, quum tamen in veteri testamento legatur: “Quia
10 2, XXIV, XXVI | eum;” immo et praecepit in veteri testamento: “Redde Deo iuramenta
11 3, I, IX | duximus], recolentes quod in veteri lege praecepit Dominus,
12 3, XXX, I | genera decimarum, quae ex veteri lege debebantur.~ ~Hieronymus
13 3, XXXIV, VII | bellatorum. Quum igitur in lege veteri, in qua non minus praeceptum
14 3, XLI, VIII | super hac re praecessit in veteri testamento, quando videlicet
15 3, XLII, III | auctoritatis inductae de veteri lege: “peribit de populo
16 4, XIV, VIII | ipse Deus ex his, quae in veteri testamento statuerat, nonnulla
17 4, XVII, XIII | requisiti, causam tam ex veteri quam ex novo testamento
18 5, XIX, XI | et tam in novo quam in veteri testamento prohibitae sint
|