Liber, Titulus, Caput
1 1, I, I | personae, sed una essentia, substantia seu natura simplex omnino;
2 1, I, II | similitudinaria, sunt una essentia, substantia seu natura; quae substantia
3 1, I, II | substantia seu natura; quae substantia non est generans, nec genita,
4 1, I, II | sanctus; nec est essentia, nec substantia, nec natura; quamvis concedat,
5 1, I, II | sanctus sunt una essentia, una substantia unaque natura. Verum unitatem
6 1, I, II | est illa res, videlicet substantia, essentia seu natura divina,
7 1, I, II | ipse sibi retinuerit, quum substantia Patris indivisibilis sit,
8 1, I, II | alioquin desiisset esse substantia. Patet ergo, quod sine ulla
9 1, XIV, IV | nisi ita fuerint tenues in substantia, quod proprias sacerdotes
10 1, XX, III | promoveri. Cognoscenti itaque de substantia veritatis, si precibus eius
11 3, III, V | quum rerum ecclesiasticarum substantia per tales soleat deperire;
12 3, XXI, VIII| immobilibus salva ipsarum substantia, et pecuniam et aestimationem
13 3, XXI, VIII| utatur et fruatur salva rerum substantia rebus immobilibus, quae
14 3, XXVII, II | morientium presbyterorum substantia partes sibi vendicent sicut
15 3, XXXII, XX | prima, dummodo non mutetur substantia veritatis, nihil interesse
16 4, I, XXVI| iudicari, quum in eo nec substantia coniugalis contractus, nec [
17 4, VI, VII | in domo propria cum omni substantia sua remaneret. Sane in eiusdem
18 5, XXXIII, XXII| nec debeat una eademque substantia diverso iure censeri, intellexisse
|