Liber, Titulus, Caput
1 1, VI, XVI | quondam abbas ipsius coenobii onus regiminis invito capitulo
2 1, IX, X | libertate difficultatis onus incurrere pertimescis, non
3 1, IX, X | praetextu deponere quaeris onus sollicitudinis pastoralis,
4 1, XII, UN | diaconum vel subdiaconum ad onus presbyteratus vel diaconatus
5 1, XII, UN | testificatur, illum ad huiusmodi onus officii esse dignum. Unde
6 2, XXIV, XXII| intelligas per te ipsum, quod onus non remittitur, sed augetur,
7 2, XXIV, XXIX| confracti sunt, liberos, et omne onus dirumpere, discretioni vestrae
8 2, XXVI, XI | praegravantur, et quanto per plures onus esset procurationis divisum,
9 3, V, XI | praebendae vacanti honestum onus imponere, ad quod praebendarius
10 3, V, XVI | debeat de altari, et qui ad onus eligitur repelli non debeat
11 3, VIII, V | evocavit, sic suum dispensans onus et honorem in alios, ut
12 3, XII, UN | malitiose vel indiscrete onus probationis super tribus
13 3, XXI, VI | extenuassent penitus totum onus et debitum annullassent,
14 3, XXIII, IV | convincatur. Tunc enim diffitenti onus incumbit probandi, quod
15 3, XXXIV, VI | humiliter prosequaris, ne, si onus tibi a patre iniunctum et
16 3, XXXIX, XVII| vestra metamus,” ne vos ad onus procurationis arctaret,
17 4, III, I | illud alleganti incumbit onus probandi.~ ~Ex concilio
18 5, XXXIII, XII | probarent quae vellent, ubi onus probationis pars altera
|