Liber,  Titulus, Caput

 1       1,     VII,  II     |    praesumendum, praesertim quum nonnunquam intelligatur prohibitum
 2       1,      IX,  X      |          tunc fortior sum,” quia nonnunquam corporis infirmitas fortitudinem
 3       1,      XI,  XI     |    interdum omnes ordines simul, nonnunquam partem recipiunt, qui postmodum
 4       1,   XXXVI,  IV     |  huiusmodi transactiones speciem nonnunquam continent simoniae, et non
 5       2,     XXV,  IV     | dilatorias exceptiones malitiose nonnunquam causarum terminatio prorogatur,
 6       2,   XXVII,  XV     |           quia id arctari potest nonnunquam a sedente in medio, et etiam
 7       2,  XXVIII,  XXXVIII|        iurisdictio praesidentium nonnunquam in subditis varietur, et
 8       3,       V,  XXV    |         in canonicos approbando, nonnunquam sectas praebendas eis praecipit
 9       3,      XI,  II     |           non redditur, vel quia nonnunquam clericus aliquis aut parochianus
10       3,  XXVIII,  VIII   |    canonica iustitia reservetur, nonnunquam inter viros ecclesiasticos
11       4,    XVII,  XIII   |          et in quibusdam per se, nonnunquam autem et in nonnullis per
12       5,       I,  XVII   |       etiam interdum suspendere, nonnunquam vero ligare: frequenter
13       5,       I,  XXIV   |       etiam interdum suspendere, nonnunquam vero ligare: frequenter
14       5,      XX,  VII    |   plenius distinxisse. Quia vero nonnunquam evenit, ut falsas literas
15       5,  XXXIII,  XXXIII |         iure censeri, quum alias nonnunquam contingeret indulgentiam
16       5, XXXVIII,  XIII   |       Quum infirmitas corporalis nonnunquam ex peccato proveniat, dicente
17       5,   XXXIX,  XII    |             Ad haec autem, quum [nonnunquam] inter [aliquos] parochianos
18       5,   XXXIX,  XXVIII |         iudicium autem ecclesiae nonnunquam opinionem sequitur, quam