Liber,  Titulus, Caput

 1       1,      VI,  XXII  |        Apostolorum, allegans, quod terminus tam prolixus dispendium
 2       1,     XLI,  VII   |      contestata, fuit peremptorius terminus assignatus (Et infra:) Verum,
 3       2,      VI,  IV    |   excusante. Ad ultimum vero, quum terminus ad recipiendam sententiam
 4       2,      VI,  V     |           iudicio, et statuetur ei terminus, infra quem faciet dominum
 5       2,    XVII,  I     |  disceptatione protracta in longum terminus exspiravit, infra quem episcopi
 6       2,  XXVIII,  XII   |           terminari debere, extunc terminus incipit currere, quum iudices
 7       2,  XXVIII,  XXVI  |         prosequendam appellationem terminus praefigatur, infra quem
 8       2,  XXVIII,  XXVIII|           appellat, statuitur sibi terminus ad appellationem prosequendam,
 9       2,  XXVIII,  XXXIII|        prosecutionem appellationis terminus congruus praefigatur, infra
10       2,  XXVIII,  XLIV  |            vel approbatur a parte, terminus ad eam prosequendam praefixus
11       2,  XXVIII,  XLIV  |         fuisset citatus; nec talis terminus praeveniri poterit ab aliqua
12       2,  XXVIII,  XLVII |            ad prosecutionem ipsius terminus a iudicibus partibus assignatus:
13       2,  XXVIII,  XLVII | prosequendam; quia tamen huiusmodi terminus potest restringi non solum
14       2,  XXVIII,  XLVII |            sit constitutus, non ut terminus ipse praeveniri non possit,
15       2,  XXVIII,  XLVII |           Et quidem, quando certus terminus ab appellante vel a iudice
16       2,  XXVIII,  XLVII |        vero non sit aliquis certus terminus a iudice vel ab appellante
17       3,   XLIII,  II    |         contemptus religionis, sed terminus necessitatis excludit.”