Liber,  Titulus, Caput

 1       1,       I,  I   |      factus, ex anima rationali et humana carne compositus, una in
 2       1,      VI,  XL  |           metropolim Iudaeorum sua humana praesentia consecravit,
 3       1,     VII,  II  |         homo non separet. Non enim humana, sed potius divina potestate
 4       1,     VII,  III |         vel utilitate pensata, non humana, sed divina potius auctoritate
 5       1,      IX,  X   |            prudenter, nequaquam in humana fragilitate consistere,
 6       1,     XII,  UN  |           respondet, quod, quantum humana fragilitas nosse sinit,
 7       1,     XII,  UN  |        esse dignum, sed in quantum humana fragilitas nosse sinit,
 8       2,    XIII,  XIII|          constitutione interdictis humana restitutio locum habeat
 9       2,      XX,  LII | receptionibus adhiberi. Unde licet humana devotio prompto affectu
10       3,       X,  VII |            per orbem ecclesiis non humana, sed divina institutione
11       3,     XLI,  VIII|           habet: “Spiritus, id est humana anima, quam emisit in passione;
12       3,     XLI,  VIII|        homo, ex anima rationali et humana carne subsistens, probatur
13       4,       I,  III |       quamvis aetas repugnaret, ex humana tamen fragilitate forsan
14       4,     XIV,  VIII|        statuta quandoque varientur humana, praesertim quum urgens
15       5,     VII,  VII |        homo, ex anima rationali et humana carne subsistens. [Dat.
16       5,     VII,  XII |           divina longe melior quam humana, unde Ioannes Baptista non
17       5,    XXXV,  I   |     respondere, et ab eis, quantum humana permittit fragilitas, dubitationis