Liber,  Titulus, Caput

 1       1,     III,  V    |           debes neque moveri, aut credere, quod personam tuam velimus
 2       1,       V,  I    |         cardinalis, cum ei potius credere debuissent, qui quum a Nobis
 3       1,      VI,  IV   |      credendum quod eis utile est credere, nisi iuratione firmetur.
 4       1,      IX,  I    |     postulas relaxari: scito, nos credere et pro certo tenere, quod
 5       2,      VI,  IV   |          fuissent, non debebat se credere suis capitalibus inimicis. †[
 6       2,    XIII,  IX   |         reliquit, fecit, quod vix credere possumus, invitis praedictis
 7       2,    XIII,  XV   |       episcopi, se nec scire, nec credere, supradicta unquam ab hospitali
 8       2,      XX,  V    |    accepisse a maioribus suis, et credere ita esse.~ ~
 9       2,      XX,  XLVII|       maioribus quod deponunt, et credere ita esse. Sed nec tales
10       2,   XXIII,  XIII |     testes dixerunt, se pro certo credere, quod illa dicti iuvenis
11       2,     XXV,  VI   |          consequens videbatur, se credere, quod dicta ecclesia tempore
12       3,     XLI,  VI   |   Evangelistis dicta non fuerunt, credere debemus, quod a Christo
13       3,    XLII,  III  |           etc.,” quum non possint credere parvuli, sed adulti. Et
14       4,     XIX,  IX   |        nec quidam eorum voluerint credere, nisi relictas fratrum eos
15       5,     III,  XXXI |      possit offendere, non facile credere debet, nec ad vindictam
16       5,     VII,  X    |   defensare, aut ipsis favere vel credere quoquo modo praesumat, praesenti
17       5,  XXXIII,  XIV  | auctoritate canonici S. Crucis se credere potuerunt bonae fidei possessores,