Liber,  Titulus, Caput

 1       2,     XXV,  XII |         animae suae excommunicato communicare cogatur. Qui si eam omiserit,
 2       2,   XXVII,  XII |         plene absoluto in omnibus communicare minime dubitaret. Ad ultimum
 3       4,      XX,  V   |           cui communicavimus vivo communicare deberemus et mortuo: recte
 4       5,  XXXIII,  V   |        quam grave sit illis morte communicare, quos, dum viverent, ecclesia
 5       5,  XXXIII,  XXVI|      excommunicant, dum eis alios communicare non sinunt. Ex quo illud
 6       5,   XXXIX,  XV  |         episcopus nec alii debent communicare eidem, nisi fuerit secundum
 7       5,   XXXIX,  XV  |          nec episcopus, nec alius communicare sibi debet, nisi ad arbitrium
 8       5,   XXXIX,  XXX |       primo. Excommunicato nullus communicare tenetur praeter personas
 9       5,   XXXIX,  XXX |      adeptus, et si excommunicato communicare aliqui, et qui etiam teneantur.
10       5,   XXXIX,  XXX |          tali vel saltem in morte communicare sit licitum, quia minime
11       5,   XXXIX,  XXX |           nominatim excommunicato communicare tenetur, nisi quaedam personae,
12       5,   XXXIX,  XXXI|        CAP. XXXI.~ ~Excommunicato communicare tenentur qui prius erant
13       5,   XXXIX,  XXXI|   inquisivit, utrum excommunicato communicare quis, et qui etiam teneantur;
14       5,   XXXIX,  XXXI|  nominatim excommunicato scienter communicare tenetur, nisi quaedam personae,
15       5,   XXXIX,  XXXI| concedentibus, quod excommunicato communicare tenentur personae in praedicto
16       5,   XXXIX,  XXXI|  asserentibus, eos excommunicatis communicare licite posse, si velint,
17       5,   XXXIX,  XXXI|        notatae, ut in criminibus, communicare non debent, sed ab eis penitus