Liber,  Titulus, Caput

 1       1,      VI,  XXIII|          super praedictis deposuere iurati. Unde ipse iuxta mandati
 2       1,      VI,  XXXII|             aut duo saltem ex ipsis iurati dixerint, maiorem canonicorum
 3       1, XXXVIII,  XV   |     universitatis, cuius maiores et iurati sunt excommunicati, non
 4       1, XXXVIII,  XV   |             pro eo, quod maiores et iurati, per quos eadem communitas
 5       2,     XIX,  V    |            testimonium produxisset, iurati dixerunt, quod eo tempore,
 6       2,      XX,  X    |          quum duo apparuissent, qui iurati deposuerunt, praedictum
 7       2,      XX,  XXIX |            super quo deponerent non iurati. Si vero, quum ad probandam
 8       2,      XX,  XLVII|          nec tales sufficiant, nisi iurati deponant, se vidisse personas
 9       2,      XX,  LI   | contradicente dicto presbytero, non iurati. †Unde praefatus presbyter
10       2,     XXI,  XI   | coniurationis coguntur socii, etiam iurati.~ ~Idem Episcopo Bononiensi
11       2,    XXII,  X    |       pendebat tamen ex veteri, qui iurati deposuerunt, se interfuisse
12       2,   XXVII,  XIII |      sententiae dicuntur deposuisse iurati, quare nulla fides eis fuerat
13       3,     XII,  UN   |         praesentia duos testes, qui iurati dixerunt, quod in Ianuario
14       3,    XVII,  III  |            sapientibus, qui legibus iurati iudicant, eandem sententiam
15       5,       I,  XXI  |          utrum, quum duo vel plures iurati affirmant, aliquem crimen
16       5,  XXXIII,  XIV  |            tu induxeras, deposuere, iurati, quod nos omnem huius negotii