Liber,  Titulus, Caput

 1       2,     VII,  II  |          iuramento calumniae praestando dimissa, ad ulteriora discretio
 2       3,       I,  VI  |                    Clericus, si tonsura dimissa uxorem acceperit, qui quidem
 3       3,  XXVIII,  III |                seu ex contemptu seu non dimissa ecclesiae suae canonica
 4       3,   XXXII,  IX  | excommunicationem compellas, ut muliere dimissa ad suum monasterium revertatur,
 5       3,    XLII,  III |            pedes laverat, perhibentis: “Dimissa sunt ei peccata multa, quoniam
 6       4,       I,  IX  |         superinducta, quam habet, prius dimissa, ad uxorem suam redeat,
 7       4,      VI,  I   |              ecclesiam redire voluerit, dimissa illa, quam accepit in uxorem,
 8       4,      XI,  VI  |                revolvens in animo, ipsa dimissa, causa orationis Hierosolymam
 9       4,      XI,  VI  |            taliter videbatur, ea omnino dimissa, ad longinquam se transferens
10       4,      XV,  VI  |        contraxit; alioquin idem vir, ea dimissa, quam postea superduxit,
11       4,    XVII,  XII |                 iam dictus R., quum, ea dimissa, quam ut concubinam habuerat,
12       4,     XIX,  IV  |              ecclesiae [et auctoritate] dimissa pro eo, quod suggestum sibi
13       4,     XIX,  VIII|              moechatur.” Si ergo, uxore dimissa, duci et alia de iure non
14       4,      XX,  VII |              dotis detentae uxor a viro dimissa, seu vir, qui dimisit uxorem,
15       5,     XVI,  III |                particeps. Quodsi mulier dimissa egerit poenitentiam, et
16       5,  XXXIII,  XVII|            Egwini, qui, episcopali sede dimissa in eodem monasterio factus