Liber,  Titulus, Caput

 1       1,      IV,  VII |       praesentaret, de contemptu veniam petiturus. Ceterum quum
 2       1,     VII,  II  |         et supplicatione devota, veniam errori dedimus, quia non
 3       1,      XI,  XIV | quantumcunque simus proniores ad veniam, quam ad debitam etiam ultionem,
 4       2,     VII,  I   |       constitutionem commiserit, veniam sibi deinceps noverit denegari,
 5       2,     XIX,  VII |           de dissensu praeterito veniam postulantes. Sicque factum
 6       2,    XXIV,  II  |          et huius tanti sceleris veniam sibi impertiri rogat. Cognita
 7       2,    XXIV,  IV  |      homines. Vocatus ad synodum veniam, nisi praepeditus fuero
 8       3,       I,  IX  |      gratia animus niti debet ad veniam, et remedia semper inquirere,
 9       5,       I,  XV  |        se humiliter prosternens, veniam postulavit, et, quod adversus
10       5,     XII,  VI  |        Deum de commisso satagant veniam impetrare. Insuper autem
11       5,     XII,  XXII|       culpa, etiamsi ad cautelam veniam postulaverit.~ ~Honorius
12       5,     XII,  XXII|      inscius ab amicis inductus, veniam super hoc postulavit ab
13       5,     XVI,  VII |      poenitentiam de commisso et veniam humiliter postulante, vir
14       5,   XXVII,  VII |        suspendi, donec super hoc veniam consequi mereantur, ut puniantur
15       5,   XXXIX,  VII |    privatim, sicut asseris, a te veniam postulant, eos monere debes