Liber,  Titulus, Caput

 1       2,      VI,  V  | laesionem, vel viro sive mulieri fornicationis occasio praebeatur, maxime
 2       2,   XXIII,  XII|     violenta et certa suspicione fornicationis, praesertim, si quod de
 3       3,      II,  II |         quacunque femina crimine fornicationis suspectus, post primam et
 4       3,   XXXII,  VII|      licere viro, nisi ob causam fornicationis uxorem suam dimittere, intelligendum
 5       3,   XXXII,  XVI|      exceptione possit commissae fornicationis elidi, maxime quum, antequam
 6       4,       I,  IX |        suam sine manifesta causa fornicationis dimittere, et tunc eam sibi [
 7       4,      VI,  V  |      matrimonium contrahat, quam fornicationis reatum incurrat, fraternitati
 8       4,    VIII,  II |      nemini licet, excepta causa fornicationis, uxorem suam dimittere:
 9       4,    XIII,  VI |  veritatem nunquam, nisi propter fornicationis causam, aut vir uxorem,
10       4,      XV,  VI |          ut primus vir praetextu fornicationis, quam [ipsa] commisit, eius
11       4,     XIX,  V  |        uxorem suam super crimine fornicationis in iure convenit, quae,
12       4,      XX,  IV |      mulieres a viris suis causa fornicationis recedunt, et sic usque ad
13       4,      XX,  IV |          quod a viris suis causa fornicationis duxerint recedendum. [Praeterea
14       4,      XX,  IV |         Si mulier ob causam suae fornicationis iudicio ecclesiae aut propria
15       5,     XVI,  VII|         deleantur, vir huiusmodi fornicationis obtentu suae uxoris nequit