Liber,  Titulus, Caput

 1       1,     III,  V    |       scripta dirigimus, quae animum tuum exasperare videntur,
 2       1,     III,  XVII |      eis, quod debuisset tuum animum offendisse. Quum enim in
 3       1,      IX,  X    | praeparasse te ad tentationem animum crederemus, ac praevidisse
 4       1,    XXIX,  XXX  | multiplicitas copiosa nostrum animum ad varias curas impellere
 5       2,     XII,  V    | aequitatem aut iuste moverint animum iudicantis, postquam etiam
 6       2,    XXIV,  XVIII|       potius deceptores, tuum animum induxerunt, ut iurares irrequisito
 7       5,     III,  XVIII|   reputetur, quae accipientis animum multum movere debeat, aut
 8       5,     III,  XVIII|  dictum est, quae accipientis animum allicere vel pervertere
 9       5,     VII,  XII  |       denotavimus, linguam et animum revocetis, fidem catholicam
10       5,     XII,  VI   |       3. Qui vero se asserunt animum regis inflammasse ad odium,
11       5,     XII,  XVIII| percusserit non letaliter, si animum occidendi habuit, et ex
12       5,      XX,  IX   |      quae nequaquam sapientis animum in dubitationem vertere
13       5,  XXXIII,  XIV  |       proferremus. Verum, tu, animum carissimi in Christo filii
14       5, XXXVIII,  V    |   vere poenitens qui peccandi animum non deponit; tamen recipitur
15       5,   XXXIX,  XLIV |       quum conscientia pulsat animum ex credulitate probabili