Liber,  Titulus, Caput

 1       2,    XXIV,  XXIII| devenissent, idem Quintavallis pro offensa, quam filiae ipsius aliis
 2       2,    XXIV,  XXIII|      consanguineis, suis, quod pro offensa earum mandato pareret praestitit
 3       2,  XXVIII,  XXV  |           manifesta contumacia vel offensa, quia tunc non debet absolvi,
 4       3,      VI,  I    |           nos culpae,] quod absit, offensa respiciat. Et quia praesentium
 5       3,    XXXV,  VI   |        graviter] castigandum: quum offensa non solum propria, verum
 6       5,    XXXI,  XI   |        illis magis plectibilis sit offensa, per quos ad excusandas
 7       5,   XXXII,  II   |            non potuimus sine gravi offensa creatoris deferre. Nec nobis
 8       5,      XL,  XXIII|     interdictus pro contumacia vel offensa dubia absolvitur cautione
 9       5,      XL,  XXIII|          interdictus pro manifesta offensa, tunc prius debet satisfacere,
10       5,      XL,  XXIII|         noluit iuri; vel etiam pro offensa, quia videlicet iussus noluit
11       5,      XL,  XXIII|           in secundo vero casu, si offensa est manifesta, non credimus
12       5,      XL,  XXIII|          emenda. Si vero dubia est offensa, sufficere credimus ad relaxandam
13       5,      XL,  XXIV |          stare iuri, vel etiam pro offensa, quia videlicet iussus noluit
14       5,      XL,  XXIV |           vero, si manifesta foret offensa, dicentes, nequaquam satisfieri