Liber, Titulus, Caput
1 1, I, II | quod Christus de fidelibus inquit in evangelio: “Volo, pater,
2 1, IX, X | ignoraverit, exercere. “Tu enim,” inquit Dominus, “scientiam repulisti,
3 1, IX, X | misericorditer dispensari. “Ego sum,” inquit, “Deus zelotes, vindicans
4 1, IX, X | repente destitui: “Domine,” inquit, “si adhuc populo tuo sum
5 1, XIV, IX | fuerit, eligatur. “Sacros,” inquit, “ordines diaconatum dicimus
6 1, XV, I | consecrator inungit, “Consecrare,” inquit, “et sanctificare digneris,
7 1, XV, I | manifestat: “Quum audissent,” inquit, “Apostoli, qui erant Hierosolymis,
8 1, XXXIII, VI | sacerdotium recognoscens: “Moyses” inquit “et Aaron in sacerdotibus
9 2, I, XIII| coercere, patet ex eo, quod inquit Dominus ad Prophetam, qui
10 3, XXVI, XV | leget hoc modo: “relinquo, inquit, istud episcopo,” an: “relinquo
11 3, XXVIII, IX | sicut beatus Hieronymus inquit, unaquaeque provincia in
12 3, XXXIV, VII | exemplum, iuxta quod Dominus inquit ad Moysen in Levitico: “
13 3, XLI, VI | unum efficimur. “Pater,” inquit “sancte, serva eos, in nomine
14 4, XVII, XIII| divideret inter duos, quis,” inquit, “constituit me iudicem
15 4, XVII, XIII| iudex exsistit, cui Dominus inquit in Petro: “Quodcunque ligaveris
16 5, I, XIV | nemo, Domine,” “nec ego,” inquit, “te condemnabo; vade iam
17 5, III, XXXI| praevenire. “Descendam,” inquit Dominus, “et videbo, utrum
18 5, VII, XII | propter quod simplicioribus inquit Apostolus: “Quasi parvulis
19 5, XXXII, II | praestant materiam: “Vae,” inquit, “homini illi, per quem
20 5, XXXII, II | qui scandalizaverit,” inquit, “unum de pusillis istis
|