Liber,  Titulus, Caput

 1       1,       V,  V    |           varias et intolerabiles iniurias irrogarit, non modicum formidabant,
 2       1,    XXXI,  XIX  |        quia vero eo minus debemus iniurias ipsius monasterii sustinere,
 3       1,   XLIII,  II   |         fecisse, quod post multas iniurias et gravamina sibi illata,
 4       2,       X,  II   |        praeter stragem hominum et iniurias irrogatas, damnificare dictum
 5       2,  XXVIII,  LI   |           monachi praeter grandes iniurias et iacturas graves nihilominus
 6       3,    XXIV,  X    |       iniecerit, aut sibi atroces iniurias, seu grave rerum suarum
 7       3,   XXXII,  XVII |        plurima convitia et graves iniurias irrogavit. Quocirca discretioni
 8       3,    XXXV,  VII  |            ita inferiores nolumus iniurias sustinere. Ad hoc districte
 9       5,    XXXI,  XVIII|      potuit ratione, post atroces iniurias, amissionem bonorum, spoliationem
10       5,  XXXIII,  XV   |            in aliis eisdem graves iniurias irrogantes, [et licet super
11       5,   XXXIX,  XIII |        quibus per eos constiterit iniurias irrogatas; alios autem,
12       5,   XXXIX,  LVIII|           eis satisfaciat, quibus iniurias irrogavit: non tamen taliter,
13       5,      XL,  XXIII| audientiam exhiberi, ut audiremus iniurias, quas ei et suis infert