Liber,  Titulus, Caput

 1       1,      VI,  XXIII|       legis auxilium invocat qui committit in legem, unde nec ab eis
 2       1,   XXIII,  IV   |        sine mandato episcopi non committit curam animarum, id est,
 3       1,    XXIX,  XXVII|         sententia sibi reservata committit, appellatio fuerit interposita,
 4       1,    XXIX,  XXVII|          Verum quum totam causam committit alicui, vel principium aut
 5       1,    XXIX,  XXVII|       autem alicui medium tantum committit, ab ipso tanquam ab auditore
 6       1,    XXIX,  XXVII|       principe delegati, et unus committit vices suas alteri, ille
 7       2,  XXVIII,  LXI  |        ad superiorem, vel causam committit de recusatoris consensu. – (
 8       3,    XXVI,  XIII |       suam alterius dispositioni committit, et dicitur testatus ad
 9       3,    XXVI,  XIII |        in alterius dispositionem committit non videtur decedere intestatus. [
10       3,    XLIX,  X    |       legis auxilium invocet qui committit in legem: mandamus, quatenus
11       5,     XIX,  XIV  |       legis auxilium invocat qui committit in legem: statuimus, ut,
12       5,   XXXIX,  III  |       stupro vel adulterio, quod committit cum ea, quae ipsum ita proxima
13       5,   XXXIX,  XXV  | ecclesiae imploret auxilium, qui committit in ipsam, et lex saecularium