Liber,  Titulus, Caput

 1       1,    XXII,  II    |       Clericus peregrinus, qui iurat se ordinatum, nisi aliter
 2       2,     VII,  VII   |          CAP. VII.~ ~Episcopus iurat de calumnia, si per se ipsum
 3       2,    XXIV,  XI    |     CAP. XI.~ ~Si praesentatus iurat praesentanti de antiquo
 4       2,    XXIV,  XI    |  augendo, et postea contrarium iurat instituenti, valet secundum,
 5       2,    XXIV,  XXVI  |     quia, teste veritate, “qui iurat in coelo, iurat in throno
 6       2,    XXIV,  XXVI  | veritate, “qui iurat in coelo, iurat in throno Dei, et in eo,
 7       2,    XXIV,  XXVI  |     inducere, [quia qui facile iurat facile peierat,] sed necessitas
 8       2,    XXIV,  XXXI  |               CAP. XXXI.~ ~Qui iurat non esse contra aliquem,
 9       2,    XXIV,  XXXIII|    revocando; maxime, si prius iurat non alienare. H. d. secundum
10       4,      II,  VI    |   nubendi, non auditur, si vir iurat, se eam cognovisse; nec
11       5,   XXXIV,  XIII  |       CAP. XIII.~ ~Compurgator iurat de credulitate.~ ~Idem Tyronensi
12       5,   XXXVI,  VIII  |               CAP. VIII.~ ~Qui iurat statutum super non repetendis