Liber,  Titulus, Caput

 1       1,      IX,  XIV | consilium, de quo ipse, quum non crederet eum aemulum, confidebat,
 2       1,      XI,  XV  |        suo mandaverat, quam illi crederet in hac parte, extensa super
 3       1,      XL,  VI  |       facturus de canonicis quod crederet expedire secundum canonicam
 4       2,   XXIII,  XV  |         Quis praeterea de facili crederet, quod vir praeditus scientia
 5       2,    XXIV,  XVI |        mandato. Quumque idem non crederet, se tale quid commisisse,
 6       2,     XXV,  VI  |     taliter informare, ut [nunc] crederet eandem ecclesiam ad Sabinensem
 7       2,  XXVIII,  XLVI|       appellationi huiusmodi non crederet deferendum, quum felicis
 8       3,     XII,  UN  |      procurator tuus, quod verum crederet esse, respondit. Henricus
 9       3,   XXXII,  XI  |    correpta, quum se de hac vita crederet recessuram, timore mortis
10       5,     XII,  XV  |        quem aliquem transire non crederet, vel ibidem exsistere, vel