Liber,  Titulus, Caput

  1       1,       I,  II     |                 Quoniam quaedam summa res est Pater, et Filius et
  2       1,       I,  II     |      manifeste protestans, quod nulla res est, quae sit Pater, et
  3       1,       I,  II     |              unum, id est quaedam una res, quae communis sit omnibus,
  4       1,       I,  II     |                quod una quaedam summa res est, incomprehensibilis
  5       1,       I,  II     |             trium personarum est illa res, videlicet substantia, essentia
  6       1,       I,  II     |          inveniri non potest. Et illa res non est generans, neque
  7       1,       I,  II     |             substantiam, et sic eadem res est Pater et Filius, nec
  8       1,      II,  X      |               aliam poenam litigiosas res transferentibus statuit
  9       1,      II,  X      |           poenam litigiosi contractus res potest in alium lite contestata
 10       1,      II,  X      |           lite contestata transferri, res restituit antedictas, in
 11       1,      II,  X      |               canonico caveatur, quod res in litigio posita non sit
 12       1,     III,  XIV    |              si antequam personae vel res expressae fuerint nominatim,
 13       1,     III,  XIV    |              exprimantur personae vel res, delegatus nequit iurisdictionem
 14       1,     III,  XV     |           clausulam: “Quidam alii, et res aliae,” multitudo effrenata
 15       1,     III,  XV     |         includitur, nec personae, nec res maiores expressis, sed pares
 16       1,      VI,  XXX    |       revocari non potest, et desinit res esse integra, postquam compromissarii
 17       1,      VI,  XXX    |          facta, quam potestatem, quum res non esset integra, quia
 18       1,      VI,  XXXII  |            Nos vero attendentes, quia res perniciosa esset exemplo,
 19       1,      IX,  I      |             iudicio conscientiae tuae res id prorsus exigit, indulgemus,
 20       1,      IX,  III    |          atque mandamus, quatenus, si res ita se habet, praedictum
 21       1,     XIV,  II     |            mandamus, quatenus, si ita res se habet, praedictum episcopum
 22       1,    XXIX,  III    |       committere, ita tamen, quod, si res tanti est, te consulere
 23       1,    XXIX,  XXXII  |          haberetur, †[adiiciens, quod res illae, super quibus quaestio
 24       1,    XXXI,  XVIII  |    iurisdictionis sunt diversae, unde res iudicata in una non obstat
 25       1,   XXXVI,  VII    |          litigiosa non potest. Etenim res sacrae, ut possideantur
 26       1,      XL,  I      |             ignorans penitus, quomodo res processisset, quam utique
 27       1,      XL,  VII    |          Probata violentia per testes res amissae probantur per iuramentum.
 28       1,     XLI,  V      |        civilia principes etiam contra res bis iudicatas in auditorio
 29       1,   XLIII,  V      |         synodo de dilapidatione, quod res monasterii pauperum usibus
 30       1,   XLIII,  XIII   |             subesse, procurationes et res alias exigebat a vobis,
 31       2,      II,  III    |          sortitur quis forum ibi, ubi res est. Sic communiter summatur.~ ~
 32       2,      II,  V      |       ecclesiae impetierit, et laicus res ipsas non esse ecclesiae
 33       2,      II,  XV     |      ecclesiastico convenire, etiamsi res subtracta dicatur feudalis.~ ~
 34       2,     VII,  IV     |           praedictum iuramentum, quum res postulaverit, non fuerit
 35       2,       X,  II     |              dominus, ad quem ab alio res sua possessa revertitur
 36       2,     XII,  VII    |           episcopum Vincentinum, quum res inter alios acta non debeat
 37       2,    XIII,  I      |               ante omnem contentionem res ei ablata reddatur. Ut sua
 38       2,    XIII,  XIV    |              quaerens possessiones et res alias sibi restitui dotis
 39       2,    XVII,  I      |                             CAP. I.~ ~Res, in quam facta est missio,
 40       2,     XIX,  V      |       alienationem rerum illarum, sed res domus suae fore integras
 41       2,      XX,  VII    |          ecclesiam molestari. Si vero res aliter se haberet, nihilominus
 42       2,      XX,  XXIV   |            Respondemus igitur, ut, si res ita se habet, pro illorum
 43       2,      XX,  XXXVIII|           praeiudicium generare, quum res inter alios acta non praeiudicet
 44       2,      XX,  LI     |           dedimus in mandatis, ut, si res taliter se haberet, denunciares
 45       2,     XXI,  V      |                          CAP. V.~ ~Si res aliter probari non potest,
 46       2,    XXII,  VI     |             curte Berunensi et tenent res monasterii memorati, scilicet
 47       2,    XXII,  VI     |           lata fuerit inter alios, et res inter alios acta alii non
 48       2,    XXII,  XI     |          obitu exspiraverat, eo, quod res integra iam non erat, ac
 49       2,     XXV,  VIII   |        vestrae mandamus, quatenus, si res ita se habet, revocato in
 50       2,   XXVII,  XVII   |               consequi rationem, quum res inter alios acta non noceat
 51       2,   XXVII,  XXV    |                           CAP. XXV.~ ~Res inter alios iudicata aliis
 52       2,   XXVII,  XXV    |          regulariter aliis non noceat res inter alios iudicata, ei
 53       2,  XXVIII,  XXIII  |             impendas. Si autem aliter res se habuerit convocatis suffraganeis
 54       2,  XXVIII,  XXXIX  |     separationem matrimonii, quod est res favorabilis, intentio viri
 55       2,  XXVIII,  LI     |          firmiter in mandatis, ut, si res taliter se haberet, laicos
 56       2,  XXVIII,  LI     | iurisdictionem habere, per negotionem res dubia facta fuit, unde iudex
 57       2,  XXVIII,  LXVII  |          fecit praesentia, quod, quum res, de quibus in iudicio agebatur,
 58       2,    XXIX,  UN     |        veniendi iter arripuit, quidam res eius diripere praesumpserunt.
 59       2,    XXIX,  UN     |            Licet autem presbyter idem res suas et ecclesiae suae in
 60       3,       V,  XIV    |                quatenus eundem G., si res ita se habet, altero, quem
 61       3,       V,  XXV    |           dedimus in mandatis, ut, si res taliter se haberet, eidem
 62       3,       V,  XXV    |   praeiudicium generetur, maxime quum res inter alios acta regulariter
 63       3,     VII,  VII    |       recolimus in praeceptis, ut, si res taliter se haberet, quum
 64       3,     VII,  VII    |              clausula, videlicet: “si res ita se habet,” literis nostris
 65       3,    VIII,  IX     |               de iure, quoniam nemini res illa rationabiliter poterat
 66       3,    XIII,  I      |                  Non potest praelatus res unius ecclesiae alteri dare,
 67       3,    XIII,  I      |              alteri dare, nec invicem res illas commutare, sine ambarum
 68       3,    XIII,  II     |                  Principes saeculares res ecclesiae donare non possunt,
 69       3,    XIII,  II     |             placet.~ ~Ex eodem.~ ~Qui res ecclesiae petunt a regibus,
 70       3,    XIII,  IV     |               Impium est enim, ut qui res suas ecclesiae Christi non
 71       3,    XIII,  V      |                             CAP. V.~ ~Res ecclesiae alienari non debent.~ ~
 72       3,     XIV,  II     |                ut, si antecessor eius res ecclesiae irrationabiliter
 73       3,      XV,  UN     |           usum expletum, cuius gratia res fuerat commodata, quum non
 74       3,    XVII,  III    |        venditor agere, ut restituatur res vel iustum pretium suppleatur,
 75       3,    XVII,  III    |          venditionem rescindere, quum res minus dimidia iusti pretii
 76       3,    XVII,  V      |        scripta mandamus, quatenus, si res ita se habet, instrumento
 77       3,    XVII,  VI     |              pretii, agere potest, ut res sibi, reddenti pretium acceptum,
 78       3,     XIX,  I      |          rationabilis id exposcat, et res, quam praestiterit, maior
 79       3,     XXI,  I      |                             CAP. I.~ ~Res ecclesiae pignorari non
 80       3,     XXI,  II     |             debito non teneatur, etsi res defuerint, quae possint
 81       3,     XXI,  III    |               est, ut eidem ecclesiae res suae, et praesertim quae
 82       3,    XXIV,  VIII   |          praeiudicium generetur, quum res inter alios acta non debeat
 83       3,     XXV,  III    |              Ut unusquisque presbyter res, quas post dies consecrationis
 84       3,     XXV,  IV     |          votis fidelium alieno nomine res comparavit et ibi structuras
 85       3,    XXVI,  II     |            sit testandi licentia, sed res eorum eiusdem monasterii
 86       3,    XXVI,  II     |              monasterio irrogare, sed res ipsius eidem loco, ex quo
 87       3,    XXVI,  V      |             mihi videtur iniustum, ut res tibi legatae, quae cuiusdam
 88       3,    XXVI,  VI     |              ab episcopo interdicitur res a testatore relicta. H.
 89       3,    XXVI,  VI     |            episcopo loci illius omnis res, quae eis relicta est, canonice
 90       3,    XXVI,  XVIII  |               quocunque modo in alium res praedictas, nisi in eorum
 91       3,   XXVII,  III    |         Quumque idem abbas et monachi res, sic legitime datas, et
 92       3,   XXVII,  III    |        violentiam inferens, non solum res archipresbyter, sed etiam
 93       3,   XXVII,  III    |             archipresbyter, sed etiam res ipsius monasterii occupavit.
 94       3,  XXVIII,  II     |           quos illaqueare possunt, ut res suas atque possessiones
 95       3,     XXX,  XXVIII |        respondemus, quod, licet circa res acquisitas vel factas de
 96       3,     XXX,  XXVIII |        decimandis, quia penes dominum res permanent restauratae, ut
 97       3,     XXX,  XXXIII |       indecimata pervenerint, quoniam res cum onere suo transit, ea
 98       3,   XXXII,  XIV    |               fuit ad tuam audientiam res perlata, inhibere curasti,
 99       3,   XXXII,  XV     |        scripta mandamus, quatenus, si res ita se habet, praedictam
100       3,   XXXII,  XVII   |        scripta mandamus, quatenus, si res ita se habet, et dicta mulier
101       3,   XXXVI,  II     |            perspeximus uniendum, †[ut res eius tenendi vel a detinentibus
102       3,     XLI,  VI     |               est sacramentum, et non res. Secundum est sacramentum
103       3,     XLI,  VI     |           Secundum est sacramentum et res. Tertium est res et non
104       3,     XLI,  VI     |       sacramentum et res. Tertium est res et non sacramentum. Sed
105       3,     XLI,  VI     |        sacramentum unius, et alterius res exsistit. Tertium vero est
106       3,     XLI,  VI     |            exsistit. Tertium vero est res gemini sacramenti. Credimus
107       3,    XLIV,  II     |              ut necessitate cessante, res in loca pristina reportentur.
108       3,  XLVIII,  III    |         scripta mandamus, quatenus si res ita se habet, ecclesiam
109       4,       I,  XXVI   |                hoc] dicimus, quod, si res ita se habuerit, videlicet,
110       4,       V,  IV     |                            CAP. IV.~ ~Res, donata ecclesiae sub modo,
111       4,      XI,  V      |          matrimonium solveretur, quae res utique vix contrahendo matrimonio
112       4,    XIII,  VIII   |            respondentes, quod, si ita res se habet, eis ab invicem
113       4,    XIII,  XI     |        propter mandamus, quatenus, si res ita se habet, utrumque ipsorum
114       4,    XVII,  XIII   |            diligenter inspicitur, non res similis, sed valde dissimilis
115       4,   XVIII,  III    |     praerogativa, et quia favorabilis res est, congrue admittuntur.~ ~
116       4,     XIX,  V      |        scripta mandamus, quatenus, si res ita processit, praetaxatum
117       4,      XX,  V      |             promulgare. Esset insuper res mali exempli, quia, si forsan
118       5,     III,  XVIII  |              magni vel minoris pretii res data exsistat, et an instante
119       5,     III,  XVIII  |           dubitationis emergere, quum res data modici pretii quantum
120       5,     III,  XVIII  |         fuerit et collatus, nec etiam res tanti pretii reputetur,
121       5,     III,  XXVIII |        scripta mandamus, quatenus, si res ita se habet, archidiaconum
122       5,     III,  XXXI   |           debet, nec ad vindictam eum res accendere debet incognita,
123       5,      VI,  II     |               detineri mancipia. Quae res nobis tanto visa est asperior,
124       5,     XII,  IX     |             veritate comperta, si ita res se habuit, et alia iusta
125       5,     XII,  XIV    |        scripta mandamus, quatenus, si res ita se habet, nisi contra
126       5,    XVII,  V      |          nequivit. Quapropter, si ita res se habet, fraternitati tuae
127       5,     XIX,  XIX    |         solutionis plus vel minus sit res valitura. H. d. secundo.
128       5,    XXIV,  I      |              accipitres aut huiusmodi res ad venandum habere non licet.
129       5,     XXV,  III    |               Mandamus itaque, ut, si res ita se habuerit, et alia
130       5,    XXIX,  UN     |              se pro certo nescire, si res taliter se haberet, sed,
131       5,    XXXI,  II     | significatione mandamus, quatenus, si res ita se habet, factum episcopi
132       5,    XXXI,  XVIII  |           quoque, quos in personas et res praedictorum canonicorum,
133       5,   XXXII,  II     |              et periculis personas et res non dubitaverunt frequenter
134       5,  XXXIII,  XXX    |            permittunt. Quum autem, si res taliter se haberet, nihil
135       5,   XXXIX,  XVI    |        scripta mandamus, quatenus, si res ita se habet, eum de cetero
136       5,   XXXIX,  LIII   |               et idonee, sicut exigit res, caveri, quod similia de
137       5,   XXXIX,  LIV    |              vel curam eorum, ad quos res ipsae spectare noscuntur,
138       5,      XL,  II     |             super Danielem.~ ~“Nam et res Nabuchodonosor, pater tuus,”
139       5,      XL,  VI     |             dicendi, quia non sermoni res, sed rei est sermo subiectus.~ ~
140       5,      XL,  XXIII  |    praepositum Castroduni convenit ut res hominis cuiusdam, quas ceperat,
141       5,      XL,  XXIII  |           noluit, ut praepositus ipse res illas recrederet sed redderet
142       5,      XL,  XXV    |      intelligenda sunt illa verba, ut res, de qua agitur, valere possit
143       5,     XLI,  I      |         Ioannes Chrysostomus.~ ~Omnis res, per quascunque causas nascitur,