Liber, Titulus, Caput
1 1, II, X | obligaret, praesertim quum iuri civili esset adversum, quod
2 1, II, X | praemissum, et quod non iuri adversum, sed consonum potius
3 1, III, XXV | idem P. accedens ad eos se iuri promiserit pariturum, ac
4 1, III, XLIII | compellatur componere, vel cedere iuri suo, aut reus actorem eodem
5 1, IV, VIII | intelligi, quod per illud nec iuri communi, nec [apostolico]
6 1, IV, VIII | consuetudo probata, quae iuri communi praeiudicet, in
7 1, IV, VIII | in hoc casu praeiudicetur iuri communi, vos Andrensibus
8 1, IV, X | huiusmodi consuetudines tanquam iuri contrarias observandas.~ ~
9 1, IV, XI | Consuetudo non derogat iuri naturali seu divino, cuius
10 1, IV, XI | mentis intelligit, naturali iuri, cuius transgressio periculum
11 1, IV, XI | usque adeo valitura, ut vel iuri positivo debeat praeiudicium
12 1, VI, XIX | cuique licet renunciare iuri, quod pro se noscitur introductum,
13 1, VI, XIX | facere videatur, in hac parte iuri, quod pro vobis facere videbatur,
14 1, VI, LI | compositionem quandam inivit iuri contrariam et ecclesiae
15 1, VI, LIV | proferenda sententia, idem tam iuri, si quod ei competere videbatur,
16 1, IX, XIII | CAP. XIII.~ ~Non renunciat iuri suo, qui gratiae adversarii
17 1, IX, XIII | subdiaconum antedictum renunciasse iuri suo, quod sibi ex ipsis
18 1, IX, XIII | quod visus est renunciasse iuri, sibi ex ipsis literis competenti.
19 1, XVII, IX | in ecclesiis parochiali iuri subiectis sine auctoritate
20 1, XXIII, X | responderent, ac starent iuri, et iustas eius sententias
21 1, XXIX, XV | pertinet, instituet; et si iuri suo detrahitur, licite appellat.~ ~
22 1, XXIX, XV | appellatio, si videntes iuri suo detrahi duxerint appellandum,
23 1, XXIX, XXIII | neque coram illorum altero iuri stare voluit, quamvis nihil
24 1, XXX, VII | super hoc negotio stabis iuri, et quod propter huiusmodi
25 1, XXX, VII | parte nostra citatus, ut iuri pareres, praedictam petens
26 1, XXXI, IX | coram te voluerint stare iuri, compelli non debent iudicium
27 1, XXXI, XI | publicis personis de stando iuri cautionem praestabit. Hoc
28 1, XXXI, XI | humanis exempto, eidem volenti iuri parere absolutionis beneficium
29 1, XXXI, XI | offere ac praestare, quod iuri parebit, poterit cautionem,
30 1, XXXVI, V | habiturus, si compositio non est iuri contraria, non est a loci
31 2, I, XIII | spectat iudicium, nisi forte iuri communi per speciale privilegium
32 2, II, IX | decidatis, nec permittatis iuri scripto consuetudinem praevalere.~ ~
33 2, II, XII | saltem in temporalibus causis iuri suo, et sibi laicum iudicem
34 2, II, XII | cavetur, pacto privatorum iuri publico minime derogari.
35 2, VI, II | ipsos fuisset admonitus, ut iuri pareret, quia eius appellatio
36 2, VI, III | possessionem nequeat intromitti, ut iuri pareat is, qui contumaciter
37 2, VI, V | offerat cautionem de stando iuri, et restituat expensas;
38 2, XIII, II | verisimile, quod sponte iuri suo renunciaverit qui renunciat
39 2, XIII, XII | conditione fuisse, et quod nullum iuri vestro praeiudicium fuerat
40 2, XIII, XIX | sufficienti cautione recepta, quod iuri coram nobis praedicti Pisani
41 2, XIV, I | infra annum caveat stare iuri. H. d.~ ~Alexander III.
42 2, XIV, IV | quod coram vobis per omnia iuri pareret; quumque die praefixa
43 2, XV, I | eadem causa vobiscum standi iuri non praestitit cautionem:
44 2, XV, III | ingressus, ipse cautionem standi iuri obtulit coram eo, et possessionem
45 2, XV, III | cautionem obtulit standi iuri, et cardinalis ad eum infra
46 2, XIX, XII | haec pestis contraria omni iuri penitus exstirpetur a clero,
47 2, XX, XXVI | illa consuetudine, utpote iuri contraria, testes appellatione
48 2, XXII, VIII | sit authentica, aut est iuri consona, et tunc iudicatur
49 2, XXII, VIII | dubitet, allegatur, si eadem iuri communi sit consona, secundum
50 2, XXII, VIII | procedere videatur. Verum si iuri communi sit dissona, secundum
51 2, XXIV, XXI | fieri potest, ut non obviet iuri; alias tanquam temerarium
52 2, XXVI, XIX | privilegium impetravit, iuri praescriptionis renunciasse
53 3, VII, VI | quod contra Deum ageret et iuri canonico derogaret, si institutiones
54 3, VIII, V | honorem in alios, ut nihil suo iuri subtraheret, nec iurisdictionem
55 3, VIII, V | ipsas, †et in hoc et aliis iuri eius non modicum derogarunt.
56 3, VIII, VI | dicentes contrarium esse iuri, nisi hoc eis specialiter
57 3, VIII, VII | libertatibus et consuetudinibus iuri consentaneis pro viribus
58 3, XI, III | percepit ab eo, renunciaverit iuri suo, nec super hoc erat
59 3, XI, III | quae debetur praeposito, iuri suo renunciasse videtur:
60 3, XIII, XII | nec non et aliis, quae iuri spirituali annexa videntur,
61 3, XVII, III | iudicant, eandem sententiam iuri contrariam intelleximus.
62 3, XVII, III | sententiam ipsam tanquam iuri contrariam irritantes possessionem
63 3, XIX, V | praebendae suae cedunt et iuri renunciant, ut maiorem praebendam
64 3, XXX, XXXI | spatio XXX. annorum tacueris, iuri tuo tacite renunciasse videris.
65 3, XXX, XXXI | etiamsi authenticum appareret, iuri episcopali nullatenus derogetur,
66 3, XXXII, XX | testibus fide dignis, omni iuri, quod in te habuerat, renunciavit
67 3, XXXVIII, XXVIII| de iustitia sua diffidens iuri, si quod per eundem legatum
68 3, XXXVIII, XXVIII| timentem, abrenuntiasse iuri suo in manu Carnotensis
69 4, XVII, III | praedictus iuvenis pro eo, quod iuri stare nolebat, vinculo sit
70 4, XVII, VII | possessionibus iudicare, ne videamur iuri et dignitati carissimi in
71 4, XVII, XIII | exercemus, non quod alieno iuri praeiudicare velimus, vel
72 5, XX, IX | quilibet ad renunciandum iuri suo liberam habeat facultatem,
73 5, XXXI, XVI | confertur, vendicant perperam iuri suo. Quocirca mandamus,
74 5, XXXII, II | nostri, de qua praemisimus, iuri suo in nullo dicebant penitus
75 5, XXXII, II | obtinuerat tacita veritate, iuri monachorum vel privilegiis
76 5, XXXIII, VI | liberum sit unicuique suo iuri renunciare, eoque modo non
77 5, XXXIII, VIII | persolvitur, non ex hoc iuri dioecesani episcopi aliquid
78 5, XXXIII, XIV | construit ecclesiam, cedit iuri episcopi.~ ~Idem Colubriensi
79 5, XXXIII, XIX | indulgentiam huiusmodi episcopali iuri non credimus derogari. [
80 5, XXXIII, XXIX | reperimus contineri, derogaretur iuri ecclesiae Baiocensis: Quum
81 5, XXXIII, XXIX | nullum per hoc intendimus iuri, alias eidem monasterio
82 5, XXXIII, XXXI | fratrum nostrorum decernimus, iuri praedictorum prioris et
83 5, XXXVII, XIII | excommumicatione persistens, iuri parere pertinaciter renuit,
84 5, XXXVII, XIII | vestram non paruerit plene iuri, vos excommunicationis sententiam
85 5, XXXIX, XLVIII| exstiterit, vel delegato ab ipso iuri parebit, excommunicatum
86 5, XL, XVIII | Privilegium contra consuetudinem, iuri communi obviantem, large
87 5, XL, XXIII | cautione praestita de stando iuri. Si vero fuit excommunicatus
88 5, XL, XXIII | quum super hoc de parendo iuri comitissa cautionem offerret,
89 5, XL, XXIII | interdicto, ab ea nolebant de iuri parendo sufficientem quam
90 5, XL, XXIII | receptas, ex abundanti de iuri parendo sufficientem offerens
91 5, XL, XXIII | usque ad centum marcas de iuri parendo, terram absolvere
92 5, XL, XXIII | scilicet citatus stare noluit iuri; vel etiam pro offensa,
93 5, XL, XXIII | prius sufficiens standi iuri cautio tribuatur; in secundo
94 5, XL, XXIV | videlicet citatus noluit stare iuri, vel etiam pro offensa,
95 5, XL, XXIV | sententia, si sufficiens standi iuri cautio praeberetur, in secundo
96 5, XL, XXVIII| nos, quorum fuit intentio, iuri dicti procuratoris et ipsius
|