Liber, Titulus, Caput
1 1, IX, X | tales sint graviter pro crimine puniendi, sunt tamen pro
2 1, IX, X | saeculares non valeat sine crimine pontificale officium exercere,
3 1, IX, XI | supra dictum, quum quis pro crimine, de quo convictus fuerat
4 1, IX, XI | antea permisisset eidem tali crimine irretito in pontificali
5 1, XXXVI, X | subsequens eos poterat a tanto crimine inobedientiae relaxare.
6 1, XXXVIII, V | si vir accuset uxorem de crimine adulterii coram iudice saeculari
7 1, XXXVIII, V | huiusmodi accusatio, etsi de crimine fiat, non est tamen criminalis,
8 2, I, IV | convictum vel confessum de crimine coram iudice saeculari ex
9 2, I, IV | fuerint vel confessi de crimine, non sunt propter hoc a
10 2, I, VIII | VIII.~ ~Clericus de omni crimine debet coram ecclesiastico
11 2, I, VIII | generaliter traditur, ut de omni crimine clericus debeat coram ecclesiastico
12 2, I, X | periurio, seu alio mortali crimine fuerit deprehensus legitime
13 2, II, VIII | sacrilegi ab ecclesia, de crimine illo censurem poteris in
14 2, VI, I | foedere matrimonii, sed de crimine adulterii, per quod ad separationem
15 2, XVIII, I | interrogari non debent, et, crimine laesae maiestatis excepto,
16 2, XVIII, II | CAP. II.~ ~Si de crimine contingente causam principalem
17 2, XX, III | contra clericum, quum de crimine agitur.~ ~Idem Sabino Defensori
18 2, XX, X | non testificatur etiam in crimine simoniae. Et unius testimonium
19 2, XX, X | qui eodem erat infectus crimine, inde contra eum testificari
20 2, XX, X | adversus alium in eodem crimine sit credendum, nec unius
21 2, XX, XIII | repellit testem alias de illo crimine non damnatum.~ ~Idem Cantuariensi
22 2, XX, XLV | libello] illum de simoniae crimine deferret †[asserens nihilominus
23 2, XX, XLV | admittantur, et in prodendo crimine laesae maiestatis socius
24 2, XX, XLV | Item defero eum reum de crimine laesae maiestatis, quia
25 2, XX, LIV | CAP. LIV.~ ~Perseverans in crimine, etiam in civili repellitur
26 2, XX, LIV | sive civili, si in ipso crimine perseveret. Si vero sit
27 2, XX, LIV | perseveret. Si vero sit et crimine emendatus, et eum non comitetur
28 2, XX, LIV | civili, vel etiam quum de crimine civiliter agitur, praeterquam
29 2, XX, LIV | accusatione contra ipsum, de crimine convictus exstitit vel confessus,
30 2, XX, LVI | pendente accusatione de crimine contra ipsum, quum etiam
31 2, XXI, IV | de simoniae et adulterii crimine accusatus, quendam, qui
32 2, XXIII, XIV | non debet quis de gravi crimine condemnari.~ ~Innocentius
33 2, XXIII, XIV | nolumus illum de tam gravi crimine condemnari, talem et tantam
34 2, XXIII, XV | nuncios et literas de tali crimine detulisset, suppliciter
35 2, XXIV, X | ecclesias regere, qui sunt crimine periurii irretiti, fraternitati
36 2, XXIV, XV | sunt tanquam pro mortali crimine puniendi.~ ~
37 2, XXIV, XXV | uxori, quod eam super nullo crimine accusabit, quia, si mulier
38 2, XXV, I | CAP. I.~ ~Si testis de crimine contra eum excepto convincitur,
39 2, XXV, I | repellitur a testimonio; sed de crimine non punitur, si non tangit
40 2, XXV, VIII | excommunicatus erat et periurii crimine irretitus. Quumque dictus
41 2, XXVIII, V | appellavit. H. d. – §. 1. Qui de crimine impetitur, appellare potest,
42 2, XXVIII, XXIV | suspectum, nisi conveniatur de crimine manifesto, et in quo non
43 2, XXVIII, XXIV | causis compellere, nisi pro crimine adeo gravi et manifesto,
44 3, II, II | subdiaconus, de quacunque femina crimine fornicationis suspectus,
45 4, XIX, II | latrocinio aut quolibet alio crimine a viro suo debeat separari,
46 4, XIX, II | mulier pro furto vel alio crimine viri sui, nisi ipse eam
47 4, XIX, V | Tandem vir uxorem suam super crimine fornicationis in iure convenit,
48 5, I, IV | CAP. IV.~ ~Qui de aliquo crimine accusatur vel denunciatur,
49 5, I, VI | VI.~ ~Absolutus de certo crimine, de eodem iterum accusari
50 5, I, X | praefatus B. eundem P. super crimine simoniae constantius accusaret,
51 5, I, XII | et tradita, et postea de crimine aliquo non fuit convictus,
52 5, I, XIV | literas super periurio, crimine simoniae et incestus delatus:
53 5, I, XVI | quod, dum discutitur de crimine per modum exceptionis, potest
54 5, I, XVI | probando, pro eo, quod, crimine sic probato, perdit quod
55 5, I, XVI | amittit. Licet enim agatur de crimine, non est tamen huiusmodi
56 5, I, XIX | admittuntur, et, non probato crimine, indicitur infamatis purgatio.~ ~
57 5, I, XXI | 2.) Non punitur quis de crimine, de quo non constat, nisi
58 5, I, XXI | respondemus, nullum esse pro crimine, super quo aliqua non laborat
59 5, I, XXI | et utrum aliquis super eo crimine reputari debeat infamatus,
60 5, I, XXII | XXII.~ ~Si is, de cuius crimine in iudicio constat, petit
61 5, I, XXIV | admittet, et, probato gravi crimine, eum ab administratione
62 5, III, III | admittitur ad accusandum de crimine simoniae.~ ~Deodatus Papa.~ ~
63 5, III, XIII | indignum est, ut in tali crimine vel tam turpi suspicione
64 5, III, XXXI | disputatum, aliis asserentibus in crimine simoniae, sicut [et] in
65 5, III, XXXI | simoniae, sicut [et] in crimine laesae maiestatis, omnes
66 5, III, XXXII| criminosi admittantur in crimine simoniae, et in effectu
67 5, III, XXXII| an iam sint emendati de crimine, an adhuc in crimine perseverent.
68 5, III, XXXII| de crimine, an adhuc in crimine perseverent. Rursus si crimina
69 5, III, XXXII| praesertim quum testes de crimine [iam] fuerint emendati.
70 5, IX, III | qui sunt de apostasiae crimine infamati, qui videlicet
71 5, XIX, IV | redimenda vita captivi usurarum crimine involvatur.~ ~
72 5, XIX, IX | observandum, qui eis, in crimine usurarum defunctis, succedunt,
73 5, XX | TITULUS XX.~ ~DE CRIMINE FALSI.~ ~
74 5, XX, V | coniungitur. Eos etiam a crimine falsitatis non reputamus
75 5, XXII, I | officio suo inquirere super crimine illato.~ ~Gregorius universis
76 5, XXV, I | exstiterit, corripiatur a crimine, et, si non emendaverit,
77 5, XXXI, IX | debet clericus, qui de suo crimine publice gloriatur.~ ~Innocentius
78 5, XXXIV, VI | respondemus, quod, si de aliquo crimine publica laborat infamia,
79 5, XXXIV, VIII | perpetraverat, immunem se ipsum a crimine, tactis sacrosanctis evangeliis,
80 5, XXXIV, VIII | infamatur, sese immunem a crimine homicidii praestito iuramento
81 5, XXXIV, IX | ecclesia bonae famae, nec de crimine suspectus condemnatus.~ ~
82 5, XXXIV, IX | iurare, quod purgandus a crimine sit immunis, vel quod bonum
83 5, XXXIV, IX | ministrantes, nec in iudicio pro crimine condemnati: procul dubio
84 5, XXXIV, X | praesentaret ab obiecto crimine defensurum. Quumque statuto
85 5, XXXIV, XII | bonos et graves de illo crimine infamatus, quum coepiscopi
86 5, XXXIV, XV | CAP. XV.~ ~Super notorio crimine non est indicenda purgatio,
87 5, XXXIV, XV | presbyter super incestus crimine fuisset publice infamatus,
88 5, XXXIV, XV | si dictus presbyter super crimine adulterii et incestus coram
89 5, XXXIV, XV | de incestus et adulterii crimine, tanquam de notorio, manifeste
90 5, XXXV, II | quum quidam eos super furti crimine accusaret, cum eo praeter
91 5, XXXV, III | si quando de aliquo alio crimine infamantur, eos ferri candentis
92 5, XXXIX, XXIX | excommunicato scienter in crimine excommunicatus est, et,
93 5, XXXIX, XXIX | communicat, scienter in crimine communicet criminoso, ei
94 5, XXXIX, XXXV | clericos, postquam fuerint de crimine canonice condemnati, sub
95 5, XXXIX, LV | Communicans excommunicato in crimine damnabili incidit in excommunicationem
96 5, XXXIX, LV | sententiam communicant in eodem crimine criminosis. [Aqua etc. (
|