Liber, Titulus, Caput
1 1, II, II | modis distrahantur, quia] Rem quae culpa caret, in damnum
2 1, II, X | S. Silvestri possideret rem petitam. Dictus autem B.
3 1, II, X | quis post litem contestatam rem a se petitam transferret
4 1, II, X | post litem contestatam, rem ipsam in monasterium transferre
5 1, II, X | accesserit, non solum redimere rem compellatur, sed etiam pretium
6 1, II, X | inferenda. Sin autem ignorans rem litigiosam emerit vel per
7 1, VI, XXXII| iudicatum, cuius sententia in rem transiit iudicatam, quum
8 1, VI, LIV | beneficia vacaverint ipso iure, rem contrectavit per consequens
9 1, XI, XIV | et cognita veritate, si rem inveneritis ita esse, praedictum
10 1, XI, XV | diligentius veritate, si rem invenirent taliter se habere,
11 1, XVIII, IV | secum habuerit, et postquam rem illius praedictam audierit,
12 1, XXIX, XXXII| habentem mandatum de re ad rem iurisdictio prorogari non
13 1, XXXV, VII | CAP. VII.~ ~Si eeclesia rem suam locando vel in feudum
14 1, XL, I | ipsum adduxit. Episcopi vero rem ignorantes, missi a viro,
15 1, XL, I | eandem, quae utique ipsis rem per ordinem patefaciens,
16 1, XLIII, III | clerici non potest adiudicare rem ecclesiae possidendam, etiam
17 1, XLIII, XI | CAP. XI.~ ~Arbiter post rem iudicatam super discordiis
18 2, II, V | sed si probabiliter negat, rem esse ecclesiae vel clerici,
19 2, II, XV | et in eadem litigiosam rem esse, non obstantibus exceptionibus
20 2, III, II | agitur reali, non sufficit rem generaliter peti, sed debet
21 2, IX, III | intendere, maxime circa rem tempore perituram. H. d.~ ~
22 2, XI, UN | alternatione debetur, et rem in specie vel unum praecise
23 2, XII, V | possessorio renunciare iudicio qui rem coeperit vindicare. Cui
24 2, XII, V | instituto, agi potest ab eo, qui rem coeperit vindicare, quum
25 2, XII, VIII | CAP. VIII.~ ~Si petens rem ex una causa succumbit,
26 2, XII, VIII | literam. Vel sic: Petenti rem iure dominii possessionem
27 2, XIII, XI | CAP. XI.~ ~Violentus rem cum fructibus etiam qui
28 2, XIII, XVIII| XVIII.~ ~Recipiens scienter rem invasam a spoliatore, tenetur
29 2, XIII, XVIII| quis de cetero scienter rem talem receperit, quum spoliatori
30 2, XIV, I | potentiam non possit actor rem custodiendam nancisci, ac
31 2, XIV, II | contumaciam rei potest iudex rem petitam sequestrare, et
32 2, XIV, VI | alii ad certum diem certam rem exsolvat, non ideo erit
33 2, XIV, VII | beneficiali non transit in rem iudicatam respectu superioris,
34 2, XIV, IX | dolum actor infra annum rem custodiendam nancisci non
35 2, XVI, III | CAP. III.~ ~Qui rem litigiosam alienavit ita,
36 2, XIX, IX | quum duo insimul eandem rem et eodem modo in solidum
37 2, XXIV, VII | integraliter solvere, et demum rem cum fructibus inde perceptis
38 2, XXIV, XXIII| diligentius veritatem, et, si rem noveris ita esse, quum licitum
39 2, XXV, VII | literas in mandatis, ut, si rem invenirent taliter se habere,
40 2, XXV, XIII | quoniam tempore motae litis rem petitam ab ipso sine dolo
41 2, XXVI, III | annorum praescribit ecclesia rem privati. H. dicit, prout
42 2, XXVII, VII | matrinionium nunquam transit in rem iudicatam; unde quandocunque
43 2, XXVII, XIII | appellatione suspensa, in rem transiit iudicatam, quam
44 2, XXVII, XIII | factum fuit, postquam in rem transiit iudicatam, etiamsi
45 2, XXVIII, XLIX | auditur petens declarari rem petitam in libello.~ ~Idem
46 2, XXVIII, LI | debet merito detrimentum, et rem convenit in statum pristinum
47 2, XXVIII, LI | appellationem gravavit, quum rem vacuam, quam custodiendi
48 2, XXX, I | debito terminare. Sed si rem tunc pacifice possidebat,
49 3, XIII, III | ecclesiae, qui dat ecclesiae rem duplae aestimationis, servos
50 3, XIII, V | Nulli liceat alienare rem immobilem ecclesiae suae,
51 3, XIII, VI | tenet, et alienatores, nisi rem restituant, excommunicantur,
52 3, XIII, VI | potest contradicere, et rem cum fructibus repetere.
53 3, XIV, III | conventionem huiusmodi non licet rem alienam invito domino possideri.
54 3, XVII, IV | consulere, et consentiente uxore rem propter nuptias donatam
55 3, XVII, IV | spatio triginta annorum rem possederit, non potest uxor
56 3, XVII, VII | iudicium quis omiserit, ut rem venditam sibi defenderet,
57 3, XIX, I | CAP. I.~ ~Princeps potest rem ecclesiae immobilem per
58 3, XIX, I | Si princeps voluerit rem immobilem sanctis locis
59 3, XIX, I | accipere ab eis aliam immobilem rem, eoque modo de communi voluntate
60 3, XXI, III | ecclesiae pro facto proprio rem ecclesiae obilgavit, cogitur
61 3, XXI, III | obilgavit, cogitur eius heres rem redimere, et ecclesiae restituere.~ ~
62 3, XXI, IV | IV.~ ~Si usurarius emit rem eo pacto, quod post tempus
63 3, XXI, VII | commissoriae pignoravit rem suam, et iuraverit non contravenire,
64 3, XXII, II | vel alias legitime vobis rem ita se habere constiterit,
65 3, XXVI, V | debetur legatum, quum testator rem non suam, sed ecclesiae
66 3, XXVI, V | cogatur, si auctor eius rem legaverit alienam. Sed quia
67 3, XXX, XXI | diligentius veritate, si noveris, rem taliter se habere, agricultores
68 3, XXXI, XI | praecipiendo Mandamus, quatenus rem ipsam diligenter inquiras,
69 3, XLII, III | contradicentibus, etsi non quantum ad rem, quantum tamen ad characterem
70 3, XLII, III | penitus contradicit, nec rem, nec characterem suscipit
71 4, I, XXIV | inquisita plenius veritate, si rem noveris ita esse, praefatas
72 4, IV, I | ducet, si permiserit eum rem secum habere, vel etiam
73 4, XIII, IV | vomitum rediens, illicitam rem committere non expavit.
74 4, XVII, VIII | praecipiendo mandamus, quatenus rem ipsam diligenter investigetis,
75 4, XX, VI | donans sine consensu domini rem ipsam uxori propter nuptias,
76 4, XX, VI | conditione adimente habet rem in hereditatem vel in feudum.~ ~
77 5, III, XXXVI| prius recipit pretium, quam rem conferat pretiosam, quam
78 5, III, XXXVI| conferenda, ne ipsam contingat et rem et nomen gratiae demereri:
79 5, XII, X | voluerunt. Quum autem iste, rem ad tuam audientiam perlaturus,
80 5, XII, XV | quatenus, si monachus ipse rem necessariam agebat et utilem,
81 5, XII, XXIII| quatenus, si vobis constiterit, rem ita esse, dictum sacerdotem,
82 5, XIX, VI | CAP. VI.~ ~Vendens rem plus, quam valeat, quia
83 5, XIX, X | recipiat. Et idem in vendente rem plus, quam valeat, quia
84 5, XIX, XIX | solutionem pretii, vendit rem plus, quam valeat, si non
85 5, XXIII, II | praecipiendo mandamus, quatenus rem ipsam diligentius inquiras,
86 5, XXXII, II | Pontifice destinatus. Unde vel rem gestam confirmare debuerat,
87 5, XXXIV, X | verbum propheticum arcum rem amaram intendunt, ut sagittent
88 5, XL, XV | statuo” secundum legem rem perfectam significat, et
89 5, XLI, VII | Sacrilegus est offendens rem vel personam ecclesiasticam.~ ~
|