Liber, Titulus, Caput
1 1, II, II | distrahantur, quia] Rem quae culpa caret, in damnum vocari
2 1, II, X | possessionem ipsam sine dolo et culpa sua obtinuerit auctoritate
3 1, V, I | quaedam sint culpae, in quibus culpa est relaxare vindictam,
4 1, VI, XX | suffragentur, asserentes, quod culpa parentum non est filiis
5 1, VI, XXX | archidiaconi non ex vitio vel culpa personae ipsius, sed quia
6 1, VI, XXXIV | defensore carebit, eorumque culpa ipsi redundabit in poenam?
7 1, VI, XL | iis non multum distat a culpa. Adiiciebant etiam, quod
8 1, VI, LIX | propter simoniam, etiam sine culpa electi, non dispensat episcopus
9 1, IX, X | Non tamen pro qualibet culpa pastor debet gregem deserere
10 1, IX, X | potuerit subticere, si tamen et culpa latet et causa, cum eo,
11 1, IX, X | tibi commisi curam sine culpa valeas declinare. Si enim
12 1, X, IV | intererat, et qui propria culpa iure instituendi se privaverant,
13 1, XI, XIV | castigaremus in ipso, quod ex poena culpa notoria redderetur, et revelata
14 2, VI, IV | contra matrimonium absque culpa contumaciae recepti fuissent,
15 2, VI, V | praesumatur, quia, quum sine culpa sit absens, ut, si captivitate,
16 2, VI, V | in quibus coniuges sine culpa, sed non sine causa continere
17 2, XIX, XII | qui nota infamiae super culpa consimili est respersus. [
18 2, XXIV, XVII | possit ecclesiae subvenire, culpa periurii potius irretitur. [
19 2, XXIV, XXVI | huiusmodi magis est poena, quam culpa. Unde non dixit “malum,”
20 2, XXIV, XXVI | importuna. Et tunc potes sine culpa iurare; dummodo illos tres
21 2, XXVI, XVIII | Lucano episcopo pro illa culpa eos tanquam suos presbyteros
22 2, XXVIII, XXVI | subiectos, nisi forte talis sit culpa, quae ipso suo genere suspensionis
23 3, I, XIII | verum etiam pro hac duplici culpa perpetuo deponatur. Praelati
24 3, VIII, V | potestate; a qua etsi fuerit sua culpa suspensus, non tamen ad
25 3, VIII, V | ipsum capitulum ex illa culpa praebendarum erat donatio
26 3, XII, UN | ideo potuissemus ipsam sine culpa conferre, quoniam, etsi
27 3, XV, UN | tenetur etiam de levissima culpa non de casu, nisi in tribus
28 3, XV, UN | accepit, de levissima etiam culpa tenetur, licet casus fortuitus,
29 3, XV, UN | fortuitus, nisi acciderit culpa sua, vel intervenerit pactum,
30 3, XVI, II | depositas amisisti. De culpa quoque teneris, si te ipsum
31 3, XVI, II | recepisses. Pacto vero, culpa vel mora praecedentibus,
32 3, XVIII, III | gravem, conductori sine culpa sua contingentem, remittitur
33 3, XVIII, III | conductores, vitio rei sine culpa coloni, seu casu fortuito
34 3, XXVIII, I | ratione sine manifesta delicti culpa in talibus inferre praeiudicium.~ ~
35 3, XLII, III | quoniam, etsi originalis culpa remittebatur per circumcisionis
36 3, XLII, III | Christi sanguine rubricati culpa remittitur, vitatur periculum,
37 3, XLVI, II | ibi timere culpam, ubi culpa minime reperitur. Item de
38 4, III, III | beneficio suspenduntur, et, si culpa exegerit, etiam gravius
39 4, XIII, VI | iure non debeat sine sua culpa privari; quanquam a quodam
40 4, XIII, X | iure suo non debet sine culpa privari, [quanquam dicatur
41 4, XIII, XI | iure suo sine sua propria culpa fraudetur, providere salubriter
42 4, XV, III | tribuas facultatem. Si vero ex culpa viri hoc provenit, licet
43 4, XVII, XIII | donec, si fieri poterit, et culpa levior et iurisdictio liberior
44 4, XVIII, VI | ab impetitione huiusmodi culpa de silentio tali contracta
45 4, XIX, VII | non debeat iure suo sine culpa privari, quum in multis
46 4, XX, V | Campaniae comitem, qui ei et in culpa quodammodo et in poena successit,
47 4, XX, V | videret poenae subiectum, a culpa, cui vel tacendo consenserat,
48 5, I, XIV | sint culpae, in quibus est culpa relaxare vindictam. Sane,
49 5, I, XVIII | incurrit, huiusmodi levis culpa leviter ei valeat indulgeri.
50 5, III, V | disciplinam, ne nos ante Deum culpa ex dissimulatione redarguat,
51 5, III, XXXVI | pallient, quasi mutato nomine culpa transferatur et poena. Verum
52 5, III, XXXVI | deferri non possit, aliorum culpa tibi ob tuam negligentiam
53 5, VI, XIII | Etsi Iudaeos, quos propria culpa submisit perpetuae servituti,
54 5, VII, IX | pestium notoria vel privata culpa resperserit, nisi, prout
55 5, VII, X | deponatur, ut, in quo maior est culpa, gravior exerceatur vindicta.
56 5, VII, XIII | domini; nisi et ipse sit in culpa. H. d. usque ad §. Catholici.
57 5, VII, XIII | deponatur, ut, in quo maior est culpa, gravior exerceatur vindicta.
58 5, XII, III | occiditur fur diurnus sine culpa, sed nocturnus sic.~ ~Augustinus
59 5, XII, VI | 4. Hi quoque non sunt a culpa liberi, nec a poena debent
60 5, XII, IX | imputatur ei, qui non fuit in culpa.~ ~Idem Exoniensi Episcopo.~ ~
61 5, XII, XIII | rei licitae, nec fuit in culpa.~ ~Innocentius III. Episcopo
62 5, XII, XVII | ibi culpam agnoscere, ubi culpa non est, quod ab administratione
63 5, XII, XXII | non occidit, nec fuit in culpa, etiamsi ad cautelam veniam
64 5, XII, XXIII | rei licitae, nec fuit in culpa.~ ~Idem Episcopo et Capitulo
65 5, XX, V | sententia innodetis, quum ab hac culpa non de facili sit credendus
66 5, XXVII, V | secundum canonicas sanctiones culpa est relaxare vindictam,
67 5, XXXI, XVIII | beneficia aliorum, qui absque culpa et sine causa rationabili
68 5, XXXVI, IX | se summat.~ ~Idem.~ ~Si culpa tua datum est damnum vel
69 5, XXXIX, XXVIII| contrario, quum ex sola culpa ligetur quis quoad Deum
70 5, XXXIX, XXXVII| dominus, qui non fuit in culpa, grave damnum patiatur,
71 5, XXXIX, XXXVII| domini propter hoc sine culpa sua grave damnum incurrant.
72 5, XXXIX, XLVIII| puniendus, quum non levis sit culpa tantam infligere poenam
73 5, XLI, IV | est; Maccabaei tamen sine culpa sua in sabbato pugnabant;
|