Liber, Titulus, Caput
1 1, VI, XXI | arbitrio praepositus se velle stare constanter asseruit, si
2 1, VI, XXII | se tandem asseruit nolle stare, processum ad sedem apostolicam
3 1, VI, XXXVIII| potuit, vel quod factum est stare possit, et utrum, electione
4 1, IX, X | armaturam Dei, qua posses stare contra insidias tentatoris,
5 1, XXIV, I | et assidue in ecclesia stare, et in episcopi sui absentia
6 1, XXIX, XXI | reus actori obiicit, quod stare non potest in iudicio, utpote
7 1, XXIX, XXI | debeat iudicio vel mandato stare? In quo quidem casu taliter
8 1, XXIX, XXI | qua fuerat excommunicatus, stare debet, et eorum servare
9 1, XXIX, XXII | causis eorum non deberet stare iudicio, tum videlicet,
10 1, XXIX, XXIII | coram illorum altero iuri stare voluit, quamvis nihil diceret
11 1, XXIX, XXXIV | replicabat, quod praedicta stare non poterant, quum credi
12 1, XXXI, IX | clerici tui coram te voluerint stare iuri, compelli non debent
13 1, XXXVIII, VI | Unde ipsum nec in iure stare posse dicebat, nec procuratorem
14 1, XL, I | sacramento, quod vestro debeant stare mandato, ab excommunicationis
15 2, I, VII | iudicio, nisi tanquam reus, stare non potest.~ ~Idem Paduano
16 2, I, VII | excommunicatus in iudicio stare possit, respondemus, quod
17 2, VIII, I | sic taedio affecti iudicio stare cogantur, fraternitati vestrae
18 2, XIV, I | aequitate, si infra annum caveat stare iuri. H. d.~ ~Alexander
19 2, XIV, II | canonici affecti taedio stare iudicio cogerentur. Tandem
20 2, XXIV, IX | debito monasterii iurant stare in obstagio, et fideiussores,
21 2, XXIV, XVI | Si is, cuius mandato stare iuravi, aliquid inihi praecipit
22 2, XXIV, XXIII | CAP. XXIII.~ ~Qui iuravit stare mandato alicuius, non tenetur
23 2, XXIV, XXXI | defendendis contra ipsum principem stare libere valeatis, coercendo
24 2, XXV, VI | confessioni [huiusmodi] stare vellet, in quantum contra
25 2, XXVIII, IV | sententiae vel iudicio illius stare compellitur.~ ~Idem Norvicensi
26 2, XXVIII, IV | sine contradictione aliqua stare omni excusatione et appellatione
27 2, XXVIII, V | appellaverit, cogitur illius stare iudicio, ad quem noscitur
28 2, XXVIII, VI | vitare; alioquin debebit eius stare iudicio, a quo appellatum
29 2, XXVIII, XI | prosequi vel tuo iudicio stare appellatione remota districte
30 2, XXVIII, XX | mandatum factum ei, qui iuravit stare iudicio ecclesiae, excedit
31 2, XXVIII, XXII | iurant ecclesiastico iudicio stare et mox obliti in vocem appellationis
32 2, XXVIII, XXII | persequi vel iudicio ecclesiae stare.~ ~
33 2, XXVIII, XXXIII | appellatione postposita compellatur stare iudicio delegati iudicis,
34 3, I, I | vigilias quam ad missas penitus stare vel sedere inter clericos
35 3, II, I | ministrare, aut infra cancellos stare sive sedere.~ ~
36 3, XXII, III | praesentiam tuam adire vel iudicio stare contempserit eum infra XXX.
37 3, XXXVIII, X | eorum debet institutio stare et firmiter observari, qui
38 4, II, IV | an huiusmodi matrimonium stare debeat, a nobis exinde consilium
39 4, XV, VII | viro, quod paratus erat stare consilio et voluntati ecclesiae,
40 4, XVI, III | possit et debeat de iure stare.~ ~
41 4, XVII, III | iuvenis pro eo, quod iuri stare nolebat, vinculo sit excommunicationis
42 4, XX, VI | utrum ecclesia pro ipsa stare debeat in hoc casu, an viro
43 5, I, XV | propositum: et qui iuravit stare mandato alicuius, non admittitur
44 5, I, XV | Ceterum quum super hoc mandate stare eiusdem archiepiscopi iuravisset,
45 5, III, XV | accedere et iudicio vestro stare contempserint, vos ipsos
46 5, XXXIX, XV | excommunicato, qui mandato ecclesiae stare iuravit, et ante absolutionem
47 5, XL, XXIII | praeposito super hoc ecclesiae stare mandato. Decanus autem,
48 5, XL, XXIII | et se offerunt ecclesiae stare mandato, ipsi terram nihilominus
49 5, XL, XXIII | tantum, quia scilicet citatus stare noluit iuri; vel etiam pro
50 5, XL, XXIV | videlicet citatus noluit stare iuri, vel etiam pro offensa,
|