Liber,  Titulus, Caput

 1       1,     III,  XLI   |      excommunicatori, ut absolvat excommunicatum, si contra concilium eum
 2       1,      VI,  XVI   |       asserebat. Tacuit etiam, se excommunicatum ab hoc abbate defuncto,
 3       1,      VI,  XXXIV |        sacrilegum quemcunque, vel excommunicatum in regem, tyrannum, vel
 4       1,    XXIX,  XXI   |          velit statim eum probare excommunicatum, sive non possit, an actor
 5       1,    XXIX,  XXIII |       ipso intruso defuncto alium excommunicatum eligere praesumpserunt,
 6       1,    XXIX,  XXXVI |    absolvat, qui dicit se iniuste excommunicatum, ante probationem illum
 7       1,    XXIX,  XXXVI |         admissis liceat iudicibus excommunicatum absolvere, vel denunciare
 8       1,    XXIX,  XXXVI |         vero casu, quum videlicet excommunicatum quis se asserit iniuste,
 9       1,    XXIX,  XXXVI |          proponat, se simpliciter excommunicatum iniuste, ac episcopus ad
10       1,    XXXI,  VIII  | constiterit, eum contra iustitiam excommunicatum fuisse, ex debito sibi iuramenti
11       1,   XXXIV,  I     |          annunciet, quorum nullus excommunicatum in communione recipiat,
12       1, XXXVIII,  VI    |           dictum F. archidiaconum excommunicatum denunciari, quum nec satisfecisset
13       2,     XIV,  VII   |           et, donec resipisceret, excommunicatum facerent publice nunciari.]
14       2,     XIX,  VII   |          ac saepedictum V. utpote excommunicatum in nullo penitus audiremus.
15       2,     XIX,  VII   |         suo sigillo munitas ipsum excommunicatum denunciaverat, tanquam excommunicatus
16       2,      XX,  XLV   |           ac ipsum archiepiscopum excommunicatum celebrasse divina, quum
17       2,     XXV,  II    |     oratione scienter communicat, excommunicatum ipsum a sua possit accusatione
18       2,     XXV,  VII   |        etiam ipsum comitem de Los excommunicatum fuisse tempore, quo nostras
19       2,     XXV,  XII   |      excipiat, ipse iudex publice excommunicatum repellet.~ ~Idem.~ ~Exceptionem
20       2,  XXVIII,  XL    |         XX. dies satisfeceris, te excommunicatum vel suspensum aut interdictum
21       2,  XXVIII,  LIII  |        amplius non ligetur, ipsum excommunicatum denunciare non immerito
22       2,  XXVIII,  LIV   |        ipsum excommunicaverat, et excommunicatum fecerat publice nunciari,
23       2,  XXVIII,  LV    |       clericos violenter ceperat, excommunicatum publice nunciasset, et mandasset
24       2,  XXVIII,  LV    |           sententiam promulgavit, excommunicatum eum saepe dicto archiepiscopo
25       3, XXXVIII,  XXI   |       dignam satisfactionem sicut excommunicatum faciatis attentius evitari.~ ~
26       4,       V,  II    |          Sed] si forte iniuste se excommunicatum quis quaeritur, [fraternitas
27       5,     III,  XXIV  |            XXIV.~ ~Pro absolvendo excommunicatum pretium aliquod exigi non
28       5,   XXVII,  II    |           similiter se sciat esse excommunicatum. Similiter de clericis,
29       5,   XXVII,  V     |     administratione cessaret, eum excommunicatum publice nunciaret, et excommunicationem
30       5,   XXVII,  V     |      dissimulare videretur, ipsum excommunicatum inter missarum solemnia
31       5,   XXVII,  V     |   celebrare, et postquam se novit excommunicatum a nobis, sibi fecit saepius
32       5,   XXVII,  V     |          autem, postquam se novit excommunicatum a nobis, divina sibi fecerit
33       5,   XXVII,  V     |        fecit, postquam se a nobis excommunicatum noverat, celebrari, et communioni
34       5,   XXVII,  VIII  |           Si vero probaret, ipsum excommunicatum tunc temporis exstitisse,
35       5,   XXVII,  VIII  |      praefato episcopo exstitisse excommunicatum, dictus poenitentiarius,
36       5,   XXXIX,  VIII  |      privilegiati tenentur vitare excommunicatum, et per iniectionem manuum
37       5,   XXXIX,  XI    |                        CAP. XI.~ ~Excommunicatum pro percussione clerici
38       5,   XXXIX,  XV    |          non sit, et constet, eum excommunicatum fuisse, et verum sit, absolutum
39       5,   XXXIX,  XVI   |         illum propter hoc tanquam excommunicatum evitasti, et facis ab aliis
40       5,   XXXIX,  XVI   |         evites, quum ex hoc ipsum excommunicatum nullatenus videamus.~ ~
41       5,   XXXIX,  XXVII |     immunitatis ecclesiae fecisti excommunicatum publice nunciari. (Et infra:)
42       5,   XXXIX,  XXVII |  archidiaconum ob duplicem causam excommunicatum fuisse, et expressisse tantum
43       5,   XXXIX,  XXVII |         impetravit, ipsum tanquam excommunicatum satisfacere ecclesiae suae
44       5,   XXXIX,  XL    |        volens probare, se iniuste excommunicatum; secus, si probare vult,
45       5,   XXXIX,  XL    |         quia monitis non parebat, excommunicatum absolvere curavisti, quem
46       5,   XXXIX,  XLI   |              Si Papa suis literis excommunicatum salutat, non propter hoc
47       5,   XXXIX,  XLVIII|         qui falso conquiritur, se excommunicatum iniuste, et subiicit, quid
48       5,   XXXIX,  XLVIII|           dicens se errasse, vult excommunicatum absolvere, et adversarius
49       5,   XXXIX,  XLVIII|    delegato ab ipso iuri parebit, excommunicatum absolvat. Sicque poenae
50       5,   XXXIX,  LIV   |             CAP. LIV.~ ~Alloquens excommunicatum in tendentibus ad salutem