Liber, Titulus, Caput
1 1, I, I | per se facti sunt mali. Homo vero diaboli suggestione
2 1, I, I | cooperatione conceptus, verus homo factus, ex anima rationali
3 1, VI, XL | dictum fuerat per Prophetam: “Homo factus est in ea, et ipse
4 1, VII, II | ut quos Deus coniunxit homo non separet. Non enim humana,
5 1, VII, III | protestatur: “Quos Deus coniunxit homo non separet.” Potestatem [
6 1, VII, III | canonum sanctiones. Non enim homo, sed Deus separat, quos
7 1, VII, IV | est inter virum et uxorem, homo dissolvere nequit, Domino
8 1, VII, IV | evangelio: “Quos Deus coniunxit, homo non separet,” sic et spirituale
9 1, XVIII, IV | quasi libere cuius vult homo fiat: hoc sancta synodus
10 1, XXI, V | et propter hoc relinquet homo patrem et matrem, et adhaerebit
11 1, XXIV, II | ubi dicitur: “Maledictus homo, qui negligenter facit opera
12 1, XXXI, II | qui scit, non ut iudex vel homo, sed ut Deus, subditum esse
13 1, XXXI, XV | quod non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo, quod
14 1, XLIII, II | exercere, et quidam eius homo circa domum suam egressus
15 2, VI, IV | forte quod Deus coniunxit homo separare praesumat, discretioni
16 3, I, XI | paratus sit adhuc inimicus homo messi dominicae superseminare
17 3, XIX, III | permaneant, et ecclesiasticus homo, qui commutatur, fruatur
18 3, XXI, II | CAP. II.~ ~Liber homo non potest pignorari.~ ~
19 3, XXI, II | quoniam et Lex habet, ut homo liber pro debito non teneatur,
20 3, XXX, XXIII| veretur. Quia igitur fidelis homo de omnibus, quae licite
21 3, XXXIV, IV | declaratur, quod spiritualis homo propositum non mutat, quum
22 3, XLI, VIII | probetur, quod Christus sit homo, non vides. Glossa namque
23 3, XLI, VIII | quod Christus sit verus homo, et ideo, si dicatur, quod
24 3, XLI, VIII | quod Christus sit verus homo. Nam ad esse hominis duo
25 3, XLI, VIII | quorum coniunctione verus homo subsistit. Per hoc autem,
26 3, XLI, VIII | videlicet Christus sit verus homo, ex anima rationali et humana
27 3, XLI, VIII | humanum, ex quibus verus homo consistit. Ceterum sicut
28 3, L, I | Quicquid plus iusto appetit homo, turpe lucrum est. Munera
29 4, I, I | De Francia nobilis quidam homo nobilem mulierem de Saxonia
30 4, XIV, IV | respondit: “Quos Deus coniunxit homo non separet,” per hoc innuens,
31 4, XIX, VIII | quod propter hoc relinquet homo patrem et matrem, et adhaerebit
32 5, VII, VII | fuit verus Deus et verus homo, sentiens oppositum haereticus
33 5, VII, VII | perfectus Deus et perfectus sit homo, †mirum est, qua temeritate
34 5, VII, VII | sit aliquid secundum quod homo. Ne autem tanta possit in
35 5, VII, VII | esse aliquid secundum quod homo, quia, sicut Christus verus
36 5, VII, VII | est Deus, ita verus est homo, ex anima rationali et humana
37 5, VII, X | Peccat enim ad extremum homo miserrimus, et, qui non
38 5, VII, XII | Evangelista, testatur: “Quia fuit homo missus a Deo, cui nomen
39 5, IX, IV | Quum autem maledictus sit homo, qui terram duabus viis
40 5, XXXII, II | potest, tunc aestimare debet homo, quid faciat non habere.
41 5, XXXIII, XVII | nullus cuiuscunque ordinis homo quod ipse constituerat depravare
42 5, XXXIII, XVII | nullus cuiuscunque ordinis homo aliquid ibi gravamen inferre
43 5, XXXIV, I | concilio Triburiensi.~ ~Nobilis homo vel ingenuus, si in synodo
44 5, XXXIV, XII | possit haberi. Sed inimicus homo, rescriptum literarum illarum
|