CAP. IX.
Non licet relictam fratris in uxorem accipere, et de facto ducta separanda
est, nisi aliter ecclesia dispenset.
Idem Livoniensi Episcopo, et eis,
qui cum ipso sunt fratribus.
Deus, qui ecclesiam suam (Et infra: [cf. c. 11. de vita et hon. III. 1.]) Quia vero in matrimoniis contrahendis dispar
est ritus in Livoniensium ecclesia de novo ad fidem catholicam conversorum a
nostro, quum in consanguinitate vel affinitate
distinctionem canonicam non attendant, et relictas fratrum indistincte sibi
consueverint copulare: ne propter hoc a bono proposito retrahantur, quum nec
quidam eorum voluerint credere, nisi relictas fratrum eos pateremini retinere,
nec vos eos, nisi tales dimitterent, recipere volueritis ad baptisma,
propter novitatem et infirmitatem
gentis eiusdem concedimus, ut matrimoniis contractis cum relictis fratrum
utantur; si tamen, fratribus decedentibus sine prole, ut semen defuncti iuxta
legem Mosaicam suscitarent, cum talibus contraxerunt; ne tales sibi de cetero,
postquam ad fidem venerint, copulent, prohibentes. [Ad haec] sanctae memoriae
beati Gregorii papae, praedecessoris nostri, vestigiis adhaerentes, ne populus
Livoniensis a bono, quod coepit, austeriora metuendo recedat, ut in quarta et
ulterius generatione matrimonium contrahant, donec in fide plenius solidentur,
cum eis auctoritate apostolica dispensamus; non ea intentione concedentes hoc
ipsis, ut, postquam firma radice in fide fuerint solidati, talibus
coniungantur; nam secundum apostoli verbum, dicentis: “lac dedi vobis potum,
non escam,” illis modo, non posteris temporibus tenenda concessimus, ne, quod
absit, exuratur bonum, quod adhuc infirma est radice plantatum, sed firmetur
potius et usque ad perfectionem fideliter conservetur. Quum autem sacramentum
coniugii apud fideles et infideles exsistat, quemadmodum apostolus protestatur:
“Si quis, inquiens, frater infidelem habuit uxorem et haec consentit habitare
cum eo, non eam dimittat;” et a paganis, qui constitutionibus canonicis non
arctantur (quid enim ad nos secundum
eundem apostolum de iis, qui foris sunt, iudicare), in secundo et tertio gradu quoad eos licite contrahatur: in favorem
Christianae religionis et fidei a cuius receptione per uxores se deseri
timentes, viri possunt facile revocari, fideles, in hoc gradu in infidelitate
sibi matrimonialiter copulati, libere possunt et facile remanere coniuncti,
quum per sacramentum baptismatis non dissolvantur coniugia sed crimina
dimittantur. Ceterum etc. [cf. c.
7. de poenit. V. 38. Dat. XIII. Kal. Mai. Ao. IV. 1201.]
|