TITULUS XIII.
DE ORDINATIS AB EPISCOPO, QUI RENUNCIAVIT
EPISCOPATUI.
CAP.
I.
Episcopus, qui
renunciavit loco tantum, invitatus conferre potest ordines, sicut prius. Si
vero et dignitati, cum ordinato per eum ad minores vel ignoranter ad sacros
dispensat episcopus suus; cum ordinato vero scienter ad sacros, non
dispensat.
Alexander III. Toletano Archiepiscopo.
Requisivit a nobis tua fraternitas, utrum clerici, qui post
renunciationem factam a praedecessore tuo ordines receperunt, in ipsis debeant
remanere, aut ad maiores de iure canonum promoveri? Nos igitur, quia nobis
non plenarie de veritate constat, non possumus tibi super hoc breviter
respondere. Respondemus
igitur distinguendo, utrum renunciaverit loco tantum, an loco simul et
dignitati. Nam in primo casu ordines, sicut antea, nisi a summo Pontifice
vel eius legato prohibitus fuerit,
rogatus ab episcopo aliquo poterit de ratione conferre. In secundo vero casu
distinguendum putamus, utrum sacros contulerit, an minores. Si enim a tali
ordines usque ad subdiaconatum aliquis acceperit, quia et huiusmodi ordines a
non episcopis quandoque conferuntur, et in illis deservire poterit, et ad
maiores, si idoneus fuerit, promoveri. Sane si ab eodem sacros ordines facta
renunciatione scienter quis receperit, quia indignum se fecit, exsecutionem
officii non habebit. Ubi autem non scienter, poterit, nisi crassa et supina
fuerit ignorantia, discretus pontifex dispensare.
|