CAP. XVI.
Si
causa simpliciter est delegata duobus, sententia unius non tenet.
Idem.
Causam
matrimonii, quae inter I. mulierem, et Blanchacium agitari dignoscitur, venerabilibus
fratribus nostris Furolienensi et Vapicenensi episcopis nos meminimus
commisisse, quibus utique in unum convenientibus et eam mulierem,
sicut accepimus, viro
restitui mandantibus, vir mulierem cruciatibus et flagellis adeo affecit, quod invita
et coacta inter se et virum suum confessa est parentelam. Sicque factum est,
quod ad iudicium unius eorum dimisit eandem, †quae quinque filios ex eo dicitur genuisse, et XIV. annis secum sine
aliqua quaestione permansisse. Unde quoniam matrimonium in ecclesia Dei adeo
magnum sacramentum comprobatur, quod sine rationabili et evidenti causa
dissolvi non debet, praesertim quum non ab homine, sed a Deo sit institutam,
Discretioni vestrae per apostolica
scripta mandamus, quatenus huius rei
veritatem diligenter et subtiliter inquiratis, et, si inveneritis, quod
praefatus B. dictam I. ad iudicium solummodo alterius praedictorum episcoporum a se separasset, quia, quum
causa duobus committitur, sententia unius non tenet, ipsum, ut eandem mulierem
sicut uxorem suam appellatione remota
benigne recipiat et maritali affectione pertractet, monitione praemissa
cogatis. Quod si facere forte
contempserit, eum et superinductam appellatione cessante excommunicationis
vinculo adstringatis. Si qui tamen apparuerint, qui, postquam ab eo recepta
fuerit, matrimonium ipsorum velint et legitime possint impetere, partibus ante vos convocatis causam
audiatis, et eam appellatione remota
fine canonico terminetis, illa maturitate
et circumspectione adhibita, quae in toto negotio convenit adhiberi.
|