CAP.
XXIV.
Si
iurisdictio delegati exspirat in termino peremptorio, quem partibus assignavit,
post congruam horam peremptorii iudex non exspectabit contumacem. Si non
exspirat, potest exspectare in diem alteram, et iterum citare, si vult.
Idem
Archiepiscopo Toletano.
Consuluit
nos tua fraternitas, utrum, quum ad recipiendos testes depositiones publicandas
eorum, vel sententiam proferendam peremptorie citas partes, et earum altera se
absentat contumaciter die data, an circa ultimam saltem partem diei tibi sit in
negotio procedendum, vel in diem exspectandum potius subsequentem; et, si
exspectaveris, utrum contumax iterum sit citandus, quum non fuerit die partibus
assignata processum? Nos autem credimus, distinguendum, utrum iurisdictio duret
post terminum peremptorium, an exspiret in illo. Si durat, in diem alteram
aequitate suadente poteris exspectare, nec erit pars contumax peremptorio
elapso citanda, nisi gratiam fecerit ei benignitas iudicantis. Si autem
exspiret, nisi partes, maxime quum id
noverint, se tibi praesentaverint ea hora, qua congrue possis procedere ad
exsequendum id, propter quod eis legitime terminum peremptorium assignasti, ex
tunc exsequi poteris quod intendis, ne frustra iudicialis instantia evanescat.
Ne vero iudicium ecclesiasticum exerceatur in tenebris, quia iuxta testimonium
Veritatis qui male agit odit lucem, licet etiam secundum consuetudinem et
constitutiones legitimas more Romano dies a medietate noctis incipiat, et in
medio noctis desinat subsequentis, unde quod in duabus dimidiatis noctibus
agitur, perinde sanxit habendum legalis auctoritas, ac si qualibet parte lucis
agatur, nos tamen eam procedendi horam congruam intelligimus, ex qua possis
ante noctis tenebras perficere, quod incumbit. Porro discretus iudex in
assignatione peremptorii non debet iurisdictionem suam nisi necessitas exigat,
adeo coarctare.
|