CAP.
V.
Si constat ordinario,
quod absolutus a Papa suppressit veram causam, quare fuerat excommunicatus,
debet illum remittere ad Papam. Si vero sibi non constat, est tamen sibi urgens
suspicio contra eum, debet cogere eum se purgare.
Idem
Cantuariensi Archiepiscopo.
Ex
parte tua †nobis est constanti
assertione propositum, quod interdum quidam pro certis causis excommunicati
sedem apostolicam visitant, et reticentes causas, pro quibus sunt vinculo
excommunicationis adstricti, de absolutione sua literas deferunt, continentes,
eos ad sedem apostolicam accessisse, et auditis confessionibus suis
absolutionis beneficium meruisse. Unde Quia nos consulere voluisti,
utrum illorum absolutio teneat, qui, occultatis excessibus, pro quibus
excommunicati fuerant, absolutionis beneficium per sedem apostolicam meruerunt,
suae excommunicationis causam aliam praetendentes, tuae consultationi
taliter respondemus, quod, si ita tibi constiterit, debes eos ecclesiastica
censura compellere, cum literis tuis rei veritatem continentibus ad sedem
apostolicam redire. Si vero id tibi non constiterit, et eos suspectos habueris,
quod confessi non fuerint veritatem, ipsos compellere debes exinde coram te,
quod veritatem confessi fuerint, purgationem praestare.
|