CAP. VII.
Non valent literae super absolutione voti per cruce signatos
impetratae tacita veritate vel expressa falsitate.
Idem Cantuariensi Archiepiscopo.
Quod
super his (Et infra: [cf. c. 8. de voto III. 34.]) Quaesivisti praeterea,
quid agere debeas circa cruce signatos, qui dicentes, se ab apostolica sede
redire, super absolutione sua ignota cardinalium sigilla reportant, quum eis
super impedimentis expositis non fuisset de levi credendum. Ad quod tibi
respondemus, quod, quum nos, si
quandoque talibus literas apostolicas
indulgemus, illis, qui personas et facultates eorum plenius noverunt, hoc modo
scribimus, ut super impedimentis expositis inquisita diligentius veritate,
statuant circa illos quod animarum saluti et succursui terrae sanctae magis
noverint expedire, providentes attentius, sicut
superius continetur, ne quid in fraudem voti fallaciter confingatur; unde,
si tales per suppressionem veritatis aut falsitatis expressionem literas non
solum cardinalium, sed etiam nostras, nec solum dubias, sed etiam certas
constiterit impetrasse, carere volumus impetratis, et, eis non obstantibus, ad
voti exsecutionem vel redemptionem
compelli praecipimus, appellatione
remota, sicut superius est expressum.
|