4. Stephanus rex exemplum prostat vitae familiaris mille per annorum spatium fulgens. Ex eius liberis unus Emericus ad adulescentiam pervenit; de illius institutione S. Stephanus peculiarem curam adhibuit invigilavitque ut scientia tunc temporis necessaria ditaretur. Accurate etiam animum intendit in eius personam efformandam, qua de re tum praeclaris eum commisit magistris - quos inter erat S. Gerardus, futurus Episcopus Csanadiensis -, tum libellum in eius usum componi iussit suis cogitationibus vitaeque regulis refertum. Quibus filium ita praeparavit ad vitam, ut regni gubernaculis tam scientia quam moribus dignus fieret. Sed cum adhuc iuvenis e vita migrasset, patri succedere non potuit.

Regis Stephani familia vere exstitit sancta, Beata Gisela coniuge honestata Sanctoque Emerico filio, ipsaque in seram usque progeniem tantam potuit propagare virtutem, ut Domus Arpadiana haud immerito diceretur innumeros sanctos beatosque Ecclesiae peperisse. Quae quidem praeclara Christianismi lumina adhuc nos impellunt ut Christi apta ratione sequamur vestigia. Decem post saecula monet usque aetatem nostram, ut virtutes vitae familiaris magni aestimentur, neque officium educandorum neglegatur liberorum. Quare opportune iteramus, quod occasione Nostrae pastoralis in Hungaria visitationis ad homines culturae et scientiae diximus: "In cultu humano gravissimum est educationis momentum. Haec autem... eo spectat, ut propagini futurae repertorum scientificorum inventorumque technicorum summa tradatur [...]. Pari, immo maiore nisu, opus est etiam in campo educationis. Nam conceptio quaedam coartata de homine immensum detrimentum afferre potest formationi".²