[1116.1.1]
Anno millesimo centesimo sexto decimo ab Incarnatione Domini nostri Iesu Christi,
et septimo decimo anno pontificatus domini Paschalis secundi summi pontificis
et universalis papae, mense Martio, nona indictione.
[1116.1.2] Dominus noster predictus Apostolicus Romae
synodum statuit.
[1116.2.1] Et hoc anno prefectus urbis Romae mense quidem
Martio obiit; post cuius mortem civile bellum terribiliter ortum est, eo quod
Romani audierant, ut Petrus filius Leonis Apostolici consilio filium suum
prefectum ordinare vellet. [1116.2.2] Unde Romanorum fere
populus prefecti defuncti filium ad prefecturae honorem erexerunt; quo
ordinato, ad predictum papam Paschalem miserunt suppliciter postulantes,
quatenus eorum ordinationi assensum ipse preberet et corroboraret: Apostolicus
autem nullo modo eis assensum tribuit. [1116.2.3] Romani
itaque haec agnoscentes, coniuratione facta, mirabilia domorum edificia et
turres complures radicitus prostraverunt eorum quidem, qui cum Petro Leonis ad
id faciendum coniurabant. [1116.2.4]
Unde factum est, ut Ptolomeus, prefecti avunculus, et alii barones Apostolici
castra invaderent et tenerent. [1116.2.5] Contigit autem
die quadam, quod prefectus ipse militum fere quinquaginta collegio stipatus ad
explorandum milites, quos Apostolicus miserat, extra Urbem perrexisset;
comestabulus autem Apostolici hoc deprehendens ex improviso eos agreditur,
prostravit, et prefectum comprehendit. [1116.2.6] Ptolomeus
igitur memoratus nepotis captionem audiens, nec mora, militibus sumptis, papae
prefatum comestabulum invadens, nepotem, qui captivus ferebatur, absolvit et
secum gaudens ad propria perduxit. [1116.2.7] Dum haec et
alia Romae agerentur, prefatus Apostolicus Urbem exivit, qui apud castrum
quoddam, Setium nomine, commoratus est; viderat quidem seditionem illam magis
ac magis inflammari, et Petrum Leonis de die in diem acriter expugnari.
[1116.2.8] Diebus autem non multis elapsis, Apostolicus
ipse seditionem illam placari et minui aspiciens, consilio accepto, militibus
collectis, Romam ingressus est; deinde palatium Lateranense ingreditur, ibique
Missarum solemnia decantavit. [1116.2.9] Cum autem ipse
Urbem ingressus fuisset, Romanorum cetus, qui ei rebellis extiterat, fere ad
eius imperium et voluntatem conversus est; sicque Apostolicus ipse,
tranquillitate inventa, Romam securus habitavit.
[1116.3.1] His taliter actis, predictus Apostolicus
Landulphum, quem deposuerat, undecimo die intrante mensis Augusti reintegravit
ad archiepiscopatum.
|