Liber,  Versus

 1       I,  1-17   |        Vltra sese posse studet Natura suumque~Supra se metitur
 2       I,  152-206|        Singula decernens sensu Natura profundo,~Sedibus hiis sua
 3       I,  207-213|       Concilii stetit in medio Natura, parumper~In terram demissa
 4       I,  214-269|    soluens objecta pudoris.~Si Natura negat, animi succurrere
 5       I,  266-269|                  266-269] ~Sic Natura, suo mentem sermone figurans,~
 6       I,  326-424|    eius preualet ortum.~Dispar natura, dispar substancia, forma~
 7       I,  326-424|     semina rerum,~Sydus hebet, natura tacet uirtusque planete~
 8       I,  425-435|  mentes mentibus instant;~Quas Natura prius leni perflauerat aura,~
 9      II,  57-89  |   Nature norma relinquet:~Quod Natura facit diuinus perficit auctor;~
10      II,  57-89  |      Diuinum creat ex nichilo, Natura caduca~Procreat ex aliquo;
11      II,  213-309|   uotum curramus in unum:~Quod Natura petit, Racio commendat,
12      II,  380-475|        Artis gramatice uirtus, natura, potestas,~Ordo, materies,
13     III,  137-150|     falso robore nutant~Nomen, natura, uictus fortunaque uultus~
14     III,  386-468|         Et quam iamdudum fecit Natura sororem,~Fit soror in facto,
15     III,  386-468|       Vt fateatur opus id quod natura fatetur.~Pro speculo uultum
16      IV,  70-94  |    Insuper, in quantum patitur Natura, iugalis~Horum quisque sue
17      IV,  117-137|       His igitur, uelud ipsius natura requirit,~Nobilitatur equi
18      IV,  159-189|       huius,~Quo de more solet Natura beare iugalem.~Nec uiole
19      IV,  159-189|       Emphatice laudis, in qua Natura priores~Sistit equos. Non
20      IV,  159-189|     illa~Fortuna qua diues eum Natura beauit.~Glaucus ei color
21       V,  83-153 |       Nomina, que non ipsa Dei natura recusat,~Cuncta tamen, mediante
22       V,  178-264|         In multis errare manum Natura recordans,~Erratum reuocare
23       V,  471-486|   pacis ad oscula uertunt.~Hic natura silet, logice uis exulat,
24      VI,  1-72   |      recusat,~In quo discordes Natura Fidesque duellum~Exercent
25      VI,  1-72   | trahunt in dissona mentem;~Nam Natura docet genitorem parcere
26      VI,  1-72   |       Imperat, ut summo faueat Natura parenti.~Quod non uult cupit
27      VI,  1-72   |    optat.~Ergo succumbit Fidei Natura dolensque~Cedit uictrici,
28      VI,  296-381|      proximus ardet.~Hos casus Natura uidet lapsusque cadentis~
29      VI,  296-381|         excuset in isto~Erores Natura suos, et conferat uni~Quod
30      VI,  296-381|      exigit a te~Quod superest Natura bonum munusque quod ipse~
31      VI,  466-488|      miratur in illo~Artificis Natura manum, munusque beatum~Laudat
32     VII,  1-55   |     uoto.~Ergo sollerti studio Natura requirit~Materie summam,
33     VII,  1-55   |        Ex hiis materiam ductam Natura monetat~In speciem, uultus
34     VII,  1-55   |        munera pauper~Pene fuit Natura parens que dona decoris,~
35     VII,  1-55   |      Nil maius conferre potest Natura uel ultra;~Nil imperfectum,
36     VII,  56-116 |      Se tantum potuisse potens Natura stupensque~Vix opus esse
37     VII,  202-227|    Edidit, amplectens quicquid Natura creauit;~Non homines sed
38    VIII,  63-130 |       illud deneget illi.~Quod Natura creat, recreat noua gracia,
39    VIII,  172-217|      licencia pacis~Vt nostras Natura uelit proscribere leges~
40    VIII,  172-217|     nostroque senatu~Plebescat Natura minor, totiensque subacta~
41    VIII,  172-217|        uirtute minorem~Armauit Natura parens: sic seuit in ursum~
42    VIII,  317-337|        Proposito stat fixa suo Natura nec ullo~Concutitur uexata
43    VIII,  317-337|        iuueni, cui bella mouet Natura, suamque~Donat ei palmam
44      IX,  149-209|         Cur poscis inepte~Quod Natura parat, quod mors uicina
45      IX,  380-409|      Virtus, succumbit Vicium, Natura triumphat,~Regnat Amor,