Liber,  Versus

 1     Pro          |    proprios non impingant, qui ultra metas sensuum rationis non
 2       I,  326-424|  sperare potest, quid maius et ultra~Quid poterit uelle mentis
 3      IV,  271-331|    oblitusque sui se nescit et ultra~Transgrediens euadit adhuc,
 4       V,  83-153 |       nil corporeum uenata sed ultra~Transcendens, incorporei
 5       V,  178-264|    soliumque Dei fatumque quod ultra est,~Me moderare uagam,
 6      VI,  185-272|  fauent Fronesis conspectibus; ultra~Progrediens uisus alia nouitate
 7     VII,  1-55   |     conferre potest Natura uel ultra;~Nil imperfectum, quia perfectissimus
 8     VII,  117-165|        enim surgit uel decidit ultra~Mensuram. Signans mentem,
 9     VII,  228-260|        quas qui semel accipit, ultra~Non eget, immo semel ditatus
10     VII,  228-260| Fronesis confert sua dona, sed ultra~Procedit, iubet ancillas
11     VII,  405-457|    ingressu multi sistuntur et ultra~Non patet accessus, qui
12    VIII,  131-146|      largitur opes Fortuna nec ultra~Mensuram citraue sinit decurrere
13      IX,  307-353|                  307-353] ~Non ultra retinens iras mentisque
14      IX,  307-353|         Satis est potuisse nec ultra~Nobilitas animi querit,