[369-392]

Alcius euadens, uirgo conscendit in altum,
Sol ubi iura tenet, ubi solis cereus ardet
Et lucis scaturit fons uiuus, uena caloris
Manat splendorisque noui thesaurus habundat.
Illic uirgo uidet que sit uia, semita, cursus
Solis et unde sibi sumat fomenta uigoris
Etheree lucis genitor, fons, mater, origo;
Qualiter in stellis regnans artansque planetas
Imperio seruire suo, nunc stare meantes
Cogit, nunc tumidos sectari deuia sola
Maiestate iubet, nunc libertate meandi
Concessa motus, reddit sua iura planetis;
Qualiter alternans uultus erroris in ortu
Fit puer inque die medio iuueneseit adultus,
Mentiturque uirum tandem totusque senescit
Vespere: sic uarias species etatis ad horam
Sol prefert unusque dies complectitur euum.
Iam lune sonitum fastidit uirginis auris
Quam dulcis meliorque sonus seducit, inescans
Aurem, nec cantus memorem sinit esse prioris.
Hunc cantum Syrena parit, que solis adheret
Motibus et cytharam uocis dulcore fatetur.
Vox omnis miratur eam, ueneratur adorans,
Tociusque sonus cythare suspirat ad illam.