[185-272]

His monitis fert assensum Prudencia, cedit
Doctrine, sequiturque Fidem totumque superno
Deputat aetori quod nostram uincere legem
Cernit et excepti iuris racione moueri.
Hiis edocta uiam maturius arripit, eius
Informat regina gradum gressumque sigillat
Incessu proprio, ne locus abditus, anceps
Callis, distortus limes, uia dissona gressus
Virginis impediat, comitem sibi destinat illam,
Que Fronesi mentem proscriptam reddidit, eius
Resiituens uisum, cui cessit abusio morbi,
Quam uia nulla latet, nullus locus abditur illi,
Non delirus obest limes, non semita fallit.
Hiis comitata uie Fronesis securius instat
Ancipitesque uias transit, loca dissona, calles
Ignotos; nec iam posset superare locorum
Anfractus; sed nutanti soror utraque uires
Suppeditat, firmatque gradum, gressusque recidit
Pondus, et extenuans penam fastidia tollit.
Oblatum Fronesi uisum deffendit ab omni
Luminis occursu speculum, ne debriet illam
Celestis splendor oculosque reuerberet ignis.
Tandem fessa, tremens, admirans, uirgo dietam
Explet et eterni supprema palacia regis
Intrat et expleti superata mole laboris
Letatur; sed cuncta stupet que nuncius offert
In speculo uisus, ubi nil mortale, caducum,
Defficiens, terrestre micat, solumque refulget
Eternum, celeste, manens, immobile, certum.
Hic uidet ingenitas species, speculatur ydeas
Celestes, hominum formas, primordia rerum,
Causarum causas, racionum semina, leges
Parcarum, fati seriem mentemque Tonantis,
Cur Deus hos reprobat, illos predestinat, istum
Preparat ad uitam, sua munera substrahit illi;
Cur alios humiles paupertas cogit, egenos
Opprimit et solum lacrimis saciatur egestas;
Cur aliis prediues opum pluit alueus omnes
Diuicias diuesque natat fecundus in auro;
Cur istos ditat sapiencia, nubilat illos
Sensus inops, animus pauper, mendica uoluntas;
Cur forme species purgata serenat Adonim,
Dauus abusiuam speciem gerit, Hector in armis
Fulgurat, ingenii radio scintillat Vlixes;
Cur Cicero rethor, cur Tiphis nauita, pictor
Milo, pugil Pollux, rigidus Cato, Naso poeta.
Nec hec sola fauent Fronesis conspectibus; ultra
Progrediens uisus alia nouitate uidentem
Demulcet, redituque suo miranda reportat.
Hic uidet irrigui fontis radiare nitorem
Qui prediues aquis, reliquo conspectior anne,
Sidera luce domat, precellit mella sapore.
Cuius deliciis cedit paradisus, odore
Balsama uincuntur, nardus summittitur illi.
A quo procedens riuus non immemor horum
Que fons ille gerit, totum sibi fontis honorem
Assumit, fontique pari respondet honore;
Non tamen irriguum minor afflat gratia fontem.
Ergo fons riuum, riuus cum fonte fluentum
Producit, retinens fontis riuique saporem.
Cum sint diuersi, fons, riuus, flumen in unum
Conueniunt eademque trium substancia, simplex
Esse, sapor similis, color unus, splendor in illis
Vnicus et uultus horum conformis et idem
Ad speciem fontis sol uincens lumine solem.
Hic radium fundit quem sol mundanus adorat,
Cui celum stelleque fauent et supplicat orbis.
Occasum nunquam patitur sol iste, nec ullam
Sustinet eclipsim, nec nubis nubila sentit,
A quo procedens radius Solaris adequat
Luce patrem loquiturque suo splendore parentem:
Idem sol, species eadem, lux una, coeuus
Splendor, nequaquam proprio decliuus ab ortu,
Sol alius sed non aliud, sol unus et unum
Cum gignente manens, lux luci consona, fulgor
Fulgori splendorque sui non immemor ignis.
De se producit radius cum sole calorem
Qui mulcens urit, urendo mulcebris et ardens
Mitigat, incendens demulcet, temperat urens.
Iste calor siccat uiciorum flumina, sordes
Purgat et a uicio uirtutis decoquit aurum.
Iste calor perimit peccati frigora, flammas
Ire, torporis hyemes Venerisque calorem.
Sic calor expugnat ignem, sic flamma repellit
Flammam, sic estus estum splendorque caminum.
Pullulat in flores mens isto tacta calore,
Et terram mentis uirtutum flore beato
Purpurat iste calor, dum uer celeste reducit.