[57-89]

Non tamen inficior uterine uerba sororis,
Que tanti limam sapiunt examinis, immo
Verius hec eadem possunt examina dici,
Cum nostrum fateatur opus nostramque requirat
Incudem, fluitans humane machina molis.
Corpus ad esse suum uocat artis regula nostre;
Excipit hanc hominis animam, que semper ab istis
Legibus excipitur, meliori pollice ducta.
Non tamen a tanto debet secedere uoto
Instans propositum nec citra prelia uinci,
Quamuis ad tantas operas tantumque laborem
Nature suspiret opus citraque residat.
Supplebit tamen ipsa manus diuina quod infra
Perfecti normam Nature norma relinquet:
Quod Natura facit diuinus perficit auctor;
Diuinum creat ex nichilo, Natura caduca
Procreat ex aliquo; Deus imperat, illa ministrat;
Hie regit, illa facit; hie instruit, illa docetur.
Ergo si nostris que sunt indigna fauore
Votis aspirat, suspiria nostra relaxans,
Plenius applaudet istis que sola perorant,
Nec candore precum uestiri cultius orant.
Vota tamen precibus nostris mellita mereri
Plus possunt tali melius condita sapore.
Ergo vota, preces, animos fundamus in illum,
Vt nostris faueat uotis, ut uota secundet
Qui solus complere potest, nec tarda sequetur
Mens diuina preces, si mens legauerit extra.
Quem non rethoricis oracio picta figuris,
Non ignauus opum cumulus, non musa Maronis,
Non amor ypocrita nec honor uenator amoris
Demulcet, sed sola precum dulcedo perorat,
Si tamen a fonte cordis deducta madescat.