[90-157]

Restat in ambiguo nec certa luce patescit
Que nostrum, quibus auxiliis, quo calle uiarum
In superas deuecta domos, donetur honore
Legati, que uota Deo presentet et, instans
Imbre precum, precibus diuinas compluat aures.
Sed tamen, ut proprie mentis sentencia dictat,
Nulla potest melius istius muneris usum
Amplecti quam nostra soror Prudencia, cuius
Debellare nequit uirtutem turba laborum.
Cuius iter, gressus obstacula nulla retardant,
Non strepitus, non ira maris, non uallis abyssus,
Non iuga, non celsi preceps audacia montis
Asperitasque uie saxis callosa, nec ipse
Limitis ambages desertaque nescia gressus,
Non rabies uenti, non imbribus hebria nubes,
Non tonitrus horrenda lues, non nubilus aer
Quin superos adeat, quin uisitet astra Deique
Imbibat archanum. Diuino fonte madescens,
Cernit in archanis superum quis conditor orbis,
Quid Deus ipse uelit, quid mundo preparet aut quid
Preuideat aut prouideat, uel destinet orbi,
Quid celi possint secreta, quid astra loquantur,
Cur celi motu cursus nugetur eodem,
Semper in occasum uergens contra quem planeta
Militet aduerso motu celumque refrenet;
Morbida Saturni quid mundo stella minetur,
Quamue salutis opem iouialis gracia mundo
Nunciet, aut Martis sidus que bella prophetet,
Quo duce, qua causa, quo fomite quoue patrono,
Temperie, motu, uita, splendore, meatu
Prouidet, applaudit, blanditur, consulit orbi
Sol, oculus mundi, uite fons, cereus orbis;
Quas Venus, illecebras, que tristia gaudia, tristes
Leticias, mala dulcia, pocula fellea terris
Offert et felle mellito cumpluit orbem;
Quo nexu, qua lege meant, quo federe iuncti
Lucifer et nostri Cillenius, assecla solis
Nascentis, uexilla gerunt, famulantur eunti
Alternantique uices, sibi quas partitur uterque,
Alter in alterius usum transcribitur, alter
Solis in occasu splendescit, solis in ortu
Alter, et alterni sibi mutua nomina donant:
Hesperus occasum comitatur, Lucifer ortum.
Quo modo mendicat alienum luna decorem,
Cur a luce sua Phebe demissa parumper
Detrimenta sue deplorat lucis, at infra
Plenius exhausta, tocius luminis amplam
Iacturam queritur, sed rursus fratris in igne
Ardescens, nutrit attriti damna decoris,
Perfectos tandem circumfert plena nitores.
Quis ligat in nube pluuiam, cur mugiat aer,
Quis pariat uentos, quis eorum seminet iras,
Cur in tot facies exit substancia nubis,
Nunc pluuie plena lacrimis, nunc cana pruinis,
Nunc uestita niuis facie, nunc grandinis arma
Suscipit et celi miratur terra sagitas.
Ergo que melius legati nomen inibit
Quam Fronesis, cui cuncta Dei secreta loquntur?
Ergo si nostris uult condescendere uotis,
Omnia prouenient, ut lex deposcit et ordo
Postulat, et certis claudentur singula metis.
Nec puto quod tanta rerum molimina, tantos
Cognatus animi, tanti momenta favoris
Defraudare uelit tantosque refellere questus.
Nil dubii superest, hiis concurrentibus; omnes
Aggrediamur opus; melior fortuna sequetur.
Dimidium qui cepit habet, finisque beati
Gracia principiis semper respondet honestis".